Το Πινγκελάπ είναι ένα μικρό, απομονωμένο νησάκι στα βάθη της Μικρονησίας, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Θα ήταν παντελώς άγνωστο, αν δεν υπήρχε μια μικρή ιδιομορφία που το καθιστά ξεχωριστό -τουλάχιστον, για ιατρικούς λόγους.
Το Πινγκελάπ ονομάζεται και «Νησί της Αχρωματοψίας», καθώς ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πάσχει από αδυναμία της αντίληψης των χρωμάτων.
Και μάλιστα, όχι την πιο διαδεδομένη μορφή της πάθησης (την αδυναμία αντίληψης του κόκκινου-πράσινου ή του μπλε-κίτρινου χρώματος), αλλά την πιο σπάνια, κατά την οποία ο ασθενής βλέπει μόνο σε αποχρώσεις του γκρι, σε μαύρο και σε άσπρο.
Κάπως έτσι, η καθημερινότητα πολλών κατοίκων του Πινγκελάπ δεν είναι πολύχρωμη, αλλά ασπρόμαυρη.
Από τους 870 ανθρώπους που διαμένουν μόνιμα στο νησί, σχεδόν οι 100 πάσχουν από την σπάνια αυτή μορφή αχρωματοψίας, η οποία προκαλεί και αποστροφή στο ηλιακό φως.
Αυτοί οι 100 είναι χτυπημένοι από μια «γενετική» κατάρα που τους κληροδοτήθηκε από το έτος 1780, όταν ένα μεγάλο τσουνάμι χτύπησε την αττόλη, εξολοθρεύοντας σχεδόν όλο τον πληθυσμό της.
Ανάμεσα στους περίπου 20 επιζώντες του παλιρροϊκού κύματος ήταν ο τότε βασιλιάς του νησιού, ο οποίος έπασχε από αχρωματοψία.
Καθώς ο βασιλιάς έπρεπε να… συνδράμει προκειμένου να γεννηθεί μια νέα γενιά νησιωτών, το ελαττωματικό γονίδιο πέρασε και στις επόμενες γενιές, με αποτέλεσμα σήμερα πάνω από το 15% των κατοίκων του Πινγκελάπ να είναι καταδικασμένοι σε μια ζωή βρικόλακα!