Η παρατεταμένη έκθεση σε δυνατούς θορύβους επηρεάζει τον τρόπο που ο εγκέφαλος του ανθρώπου επεξεργάζεται τον ήχο της απλής ομιλίας και μπορεί εν δυνάμει να προκαλέσει εγκεφαλική καθυστέρηση και δυσκολία στην αναγνώριση και ανταπόκριση στην ομιλία, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Τέξας στο Ντάλας των ΗΠΑ.
Στην έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Ear and Hearing, οι επιστήμονες έδειξαν για πρώτη φορά τον τρόπο κατά τον οποίο η απώλεια ακοής εξαιτίας παρατεταμένης έκθεσης σε δυνατούς θορύβους -όπως αυτοί που καθημερινά μας περιβάλλουν στις μεγαλουπόλεις- επηρεάζει την ικανότητα του εγκεφάλου να αναγνωρίζει τον ήχο της ανθρώπινης ομιλίας και να ανταποκρίνεται σε αυτόν.
Σύμφωνα με το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Κώφωσης και Λοιπών Διαταραχών Επικοινωνίας, οι δυνατοί και διαρκείς θόρυβοι της πόλης επηρεάζουν το 15% του πληθυσμού ηλικίας μεταξύ 20 και 69 ετών.
Η έκθεση σε πολύ δυνατούς ήχους οδηγεί σε μόνιμη βλάβη των τριχωτών κυττάρων, τα οποία δρουν ως δέκτες του ήχου στο αυτί. Μόλις αυτά καταστραφούν, δεν αναπτύσσονται ξανά, οδηγώντας σε μερική απώλεια ακοής.
«Καθώς εξελίσσουμε και κάνουμε μηχανές και ηλεκτρονικές συσκευές πιο ισχυρές, η δυνατότητα να μας προκαλέσουν μόνιμη ζημιά στην ακοή έχει αυξηθεί σημαντικά (…) Ακόμη και οι μικρότερες συσκευές αναπαραγωγής ήχου (ΜΡ3) μπορούν να φτάσουν τα επίπεδα έντασης που είναι ιδιαίτερα επιζήμια για το αυτί, μέσα σε λίγα λεπτά», υποστηρίζει ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Michael Kilgard.
Για να προσομοιώσουν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στις πόλεις από την διαρκή έκθεσή τους σε δυνατούς θορύβους, οι επιστήμονες εξέθεσαν ποντίκια-πειραματόζωα σε μέτρια ή ισχυρά επίπεδα θορύβου για μια ώρα.
Μια ομάδα ποντικιών (ομάδα Α) εκτέθηκε σε ένα θόρυβο υψηλής συχνότητας 115 ντεσιμπέλ, που τους προκάλεσε μέτρια απώλεια ακοής, και μια δεύτερη ομάδα (ομάδα Β) εκτέθηκε σε θόρυβο χαμηλής συχνότητας στα 124 ντεσιμπέλ, ο οποίος τους προκάλεσε σοβαρή απώλεια ακοής.
Η ένωση American Speech-Language-Hearing Association προτείνει ως μέγιστη απόδοση μιας συσκευής MP3 τα 110 ντεσιμπέλ και την σειρήνα σε ένα όχημα έκτακτης ανάγκης τα 120 ντεσιμπέλ.
Η συχνή/διαρκής έκθεση σε ήχους άνω των 100 ντεσιμπέλ για περισσότερο από ένα λεπτό κάθε φορά μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη απώλεια ακοής. Στο διάγραμμα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε το επίπεδο ντεσιμπέλ που προκαλούν ορισμένοι από τους πιο κοινούς θορύβους μιας πόλης.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τον τρόπο που οι δύο τύποι απώλειας ακοής (ομάδα Α – υψηλή συχνότητα και ομάδα Β – χαμηλή συχνότητα) επηρέασαν την εγκεφαλική διαδικασία επεξεργασίας του ήχου της ομιλίας στα ποντίκια και των δύο ομάδων. Αυτό το έκαναν με την καταγραφή της λειτουργίας των νευρώνων στον ακουστικό φλοιό των εγκεφάλων τους, ένα μήνα μετά από παρατεταμένη έκθεσή τους στον δυνατό θόρυβο του πειράματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που είχαν υποστεί σοβαρή απώλεια ακοής, είχαν και σημαντικά μειωμένη ικανότητα αναγνώρισης και ανταπόκρισης σε απλά φωνητικά ερεθίσματα. Επίσης τα ποντίκια που είχαν υποστεί μέτρια απώλεια ακοής, παρουσίασαν βλάβη στην λειτουργία των εγκεφαλικών τους νευρώνων.
.jpg)
