Αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο διογκούμενο clawback οι ιδιωτικές Μονάδες Αιμοκάθαρσης

Τα μέλη της Ελληνικής Ένωσης Ιδιωτικών Κλινικών και Μονάδων Αιμοκάθαρσης, δεν αποδοκιμάζουν απλά την ανεξέλεγκτη άνοδο της αυτόματης επιστροφής (claw back) στον κλάδο της αιμοκάθαρσης, αλλά πολύ περισσότερο αδυνατούν  να λειτουργήσουν με αυτό το καθεστώς.

Το λεγόμενο claw back, αφορά, εν γένει, την επιστροφή του ποσού εκείνου που υπερβαίνει τις ετησίως προϋπολογισμένες δαπάνες υγείας. Ο υπολογισμός της επιστροφής αυτής γίνεται επί του τζίρου της κλινικής αιμοκάθαρσης. Με απλά λόγια επιστρέφεται ένα ποσό, το οποίο περιλαμβάνει την παροχή υπηρεσιών αιμοκάθαρσης αλλά και το κόστος φαρμάκων, υλικών, ιατρικών αναλώσιμων και εξοπλισμού, το οποίο η  Μονάδα Αιμοκάθαρσης έχει αποδώσει όπως πρέπει στους προμηθευτές της.

Την παραπάνω -επί του τζίρου- αστοχία εντείνει ο εσφαλμένος, από το Υπουργείο και τον ΕΟΠΥΥ, υπολογισμός του προϋπολογισμού για την αποζημίωση της πραγματικής δαπάνης των ΜΧΑ, για τις υπηρεσίες που οι τελευταίες παρείχαν σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Είναι ηλίου φαεινότερον, πως αν ο προϋπολογισμός δοθεί αυθαίρετα δίχως να υπολογισθεί επακριβώς και σε αντιστοιχία  με τον υπάρχοντα αριθμό των αιμοκαθαιρομένων ασθενών, το claw back θα αναρριχηθεί σε δυσθεώρητα ύψη.

Αυτό συμβαίνει εν προκειμένω καθώς ο προϋπολογισμός του έτους 2018 είναι ελλιπής και δυσανάλογος προς τον αριθμό των πασχόντων από νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε τεχνητό νεφρό.  Τα επίσημα στοιχεία της Υπηρεσίας Συντονισμού και Ελέγχου αποτυπώνουν την αύξηση των υποβληθέντων σε τεχνητό νεφρό στην χώρα μας ως εξής:

Ο κλάδος της αιμοκάθαρσης είναι ίσως ο μοναδικός στον οποίο δεν υπάρχει προκλητή ζήτηση. Η αύξηση των ασθενών οφείλεται 1) στη συνήθη πορεία των πραγμάτων. Περίπου 1%-2%  του πληθυσμού νοσεί ετησίως από νεφρική ανεπάρκεια  και 2) στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής χάρη στις ιατρικά εξελιγμένες και υψίστης ποιότητας υπηρεσίες υγείας.

Εν ολίγοις, αν ξεπεραστούν οι δαπάνες του προϋπολογισμού, είναι αποτέλεσμα της προσέλευσης των ασθενών, οι οποίοι έχουν νοσήσει, εξυπηρετηθεί από τις ΜΧΑ και δεν προσμετρώνται από την Πολιτεία. Με άλλα λόγια, η υπέρβαση είναι αποτέλεσμα του εσφαλμένου και αυθαίρετου προϋπολογισμού που είναι ανεπαρκής για τον υπάρχοντα αριθμό νεφροπαθών ασθενών, οι οποίοι επιβάλλεται να ενταχθούν στον τεχνητό νεφρό για την διατήρησή τους στην ζωή.

Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια σημειώνεται ένα κύμα ασθενών που εγκαταλείπουν τα Δημόσια Νοσοκομεία (πιθανότατα λόγω της έλλειψης υποδομών και προσωπικού) και εντάσσονται στις Ιδιωτικές Μονάδες Αιμοκάθαρσης. Η εισροή αυτή, η οποία ανακουφίζει το Δημόσιο από τις υπέρογκες δαπάνες στις οποίες θα υποβαλλόταν, δεν λαμβάνεται υπόψιν από τους αρμόδιους φορείς.

Στον κλάδο της αιμοκάθαρσης υπάρχει απόλυτη διαφάνεια. Ο αριθμός των ασθενών προς τους οποίους παρέχονται υπηρεσίες αιμοκάθαρσης είναι καταγεγραμμένος και μηχανογραφημένος. Υπάρχει μηδενική παραβατικότητα και φορολόγηση στο ακέραιο μιας και τα έσοδα των Μονάδων Αιμοκάθαρσης προέρχονται αποκλειστικά από τον ΕΟΠΥΥ (ουδεμία επιβάρυνση και σωστά δεν έχουν οι νεφροπαθείς ασθενείς).

Είναι το λιγότερο άδικο να ενημερώνονται οι κλινικές, και μάλιστα κατόπιν εορτής, ότι ένα τεράστιο ποσοστό των παρεχόμενων και δαπανηρών υπηρεσιών τους έγινε δωρεάν ήτοι δεν θα πληρωθεί από τον ΕΟΠΥΥ. Οι Μονάδες Αιμοκάθαρσης ζητούν λοιπόν από το Υπουργείο Υγείας, τον ΕΟΠΥΥ και τους λοιπούς αρμόδιους φορείς, να προβλέψουν, ως οφείλουν, το ύψος της δαπάνης του έτους 2018 με απόλυτη ακρίβεια, προτείνοντας ρεαλιστικό προϋπολογισμό και όχι κάνοντας «ασκήσεις αντοχής» στις μονάδες αιμοκάθαρσης και στους χιλιάδες εργαζομένους και ασθενείς που αυτές υποστηρίζουν.  Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα όλες οι Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης και ιδίως αυτές της επαρχίας, που εξυπηρετούν μικρότερο αριθμό ασθενών έναντι των αστικών κέντρων,  είναι καταδικασμένες.

Η αδυναμία στην οποία έχουν περιέλθει οι ΜΧΑ λόγω του πρώτου εξαμήνου του claw back του έτους 2018 (σε συνδυασμό με λοιπές περικοπές όπως η έκπτωση rebate που επιβάλλει ο ΕΟΠΥΥ επί των μηνιαίων τιμολογίων, το 5% κλπ) εντείνεται από την ιλιγγιώδη άνοδο του δευτέρου εξαμήνου του ίδιου έτους και την αδυναμία εξεύρεσης λύσης παρά τις συνεχείς κρούσεις. Ο κλάδος, παρά την οριακή κατάσταση και την απροθυμία που αντιμετώπισε από το Υπουργείο και τον ΕΟΠΥΥ, αποφάσισε να μην προχωρήσει, προς το παρόν, σε ομαδική επίσχεση εργασίας. Και αυτό διότι οι κλινικές γνωρίζουν τις μη αναστρέψιμες συνέπειες που μια τέτοια ενέργεια θα προκαλέσει στην υγεία των νεφροπαθών ασθενών. Θα πρέπει συνεπώς, το Υπουργείο και ο ΕΟΠΥΥ να μην παραγνωρίζουν αυτές τις συνέπειες, τις οποίες θα προκαλέσουν αν δεν αυξήσουν τον προϋπολογισμό του κλάδου της αιμοκάθαρσης ως οφείλουν.