“Σηκωθείτε και παλέψτε με το θηρίο που έχετε» λέει η Ρεγγίνα Μακέδου που πριν από έξι μήνες διαγνώστηκε με οξεία λευχαιμία και μετέτρεψε τον προσωπικό της Γολγοθά σε δύναμη και κέφι για τη ζωή.
Χθε 17 Νοεμβρίου η χαμογελαστή γυμνάστρια έκανε την τελευταία της θεραπεία και μοιράστηκε ένα βίντεο στο οποίο ευχαρίστησε όλον τον κόσμο που ήταν κοντά της.
Η αεικίνητη Ρεγγίνα μίλησε στην εκπομπή του STAR “Αλήθειες με τη Ζήνα” για την περιπέτεια της, αλλά και το σύμμαχο της στη μάχη που δίνει και συγκίνησε με την αισιοδοξία της. Αισιοδοξία και ζωντάνια που αποτυπώνονται στα βίντεο που ανεβάζει η ίδια χορεύοντας και τα οποία κάνουν θραύση στο διαδίκτυο όπου πλέον οι θεάσεις αγγίζουν το εκατομμύριο.
“Τεράστια έλλειψη αίματος λόγω κορωνοϊού”
Η Ρεγγίνα είπε ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τους ασθενείς λόγω κορωνοϊού. Τα νοσοκομεία είναι άδεια από αίμα. Η ίδια κατάφερε να κάνει τις μεταγγίσεις της επειδή είχε δική της τράπεζα αίματος από εθελοντές. Η 35χρονη απηύθυνε έκκληση να υπάρξει σεβασμός σε γιατρούς και νοσηλευτές γιατί, όπως είπε:”Σε λίγο δεν θα υπάρξει γιατρός ούτε να μας φτιάξει τα ράμματα. Πέφτουν σαν τα κοτόπουλα οι γιατροί γιατί δίνουν καθημερινή μάχη και νοσούν ο ένας μετά τον άλλο. Και είναι οι μοναδικοί που βλέπουν τον θάνατο κατάματα και τον πολεμούν στα ίσα” τόνισε. Η ίδια επισήμανε ότι τρεις χειρούργοι έβγαλαν τις εφημερίες τεσσάρων πέντε ημερών επειδή οι συνάδελφοι τους μπήκαν σε καραντίνα καθώς ήταν θετικοί στον covid-19.
“Η ασθένεια μου ήταν αναγέννηση”
Όλα ξεκίνησαν όταν σε προληπτικό έλεγχο για τον διαβήτη από τον οποίο νόσησε παλαιότερα, διαπιστώθηκε χαμηλός αιματοκρίτης. Έγινε εισαγωγή στο νοσοκομείο και ξεκίνησε ο πρώτος κύκλος των χημειοθεραπειών για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας.
Η Ρεγγίνα είπε ότι μέσα από την ασθένεια τη κατάφερε να μάθει τα πράγματα πιο θετικά καθώς ήταν μια αναγέννηση γι αυτήν. Με χαρά και πίστη κάθε εμπόδιο που βρίσκουμε στη ζωή μας περνάει τόνισε.
Και όμως έξι μήνες νωρίτερα όταν έγινε η αρχική διάγνωση αισθάνονταν, όπως είναι φυσικό, ανήμπορη. «Το ξεκίνημα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Είχα μια μεγάλη άρνηση. Δεν ήθελα να καθίσω στο νοσοκομείο» θυμάται.
Ώσπου μια φίλη της της έστειλε ένα βίντεο με μια Αμερικάνα με την ίδια αρρώστια: «Κοίτα χορεύει τον καρκίνο της» μου είπε.
Αυτή ήταν η αρχή. «Είναι μια λεπτή γραμμή, αν καταφέρεις να το ξεπεράσεις, μπορείς να το κάνεις, Είναι αυτή η λεπτή γραμμή που ή θα καθίσεις και θα αφεθείς στα χέρια του θεού και των γιατρών ή θα κάνεις και κάτι και η ίδια» λέει.
«Δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να χορεύουν όλοι» εξηγεί και διευκρινίζει: «προσπαθώ να πω δείτε το με αισιοδοξία και χαμόγελο, σηκωθείτε και παλέψτε».
Η προσπάθεια της βρήκε μεγάλη ανταπόκριση. Τα μηνύματα που δέχεται είναι πάρα πολλά, όπως και τα βίντεο από πάσχοντες με βαριές ασθένειες που έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα της και χορεύουν όπως εκείνη.
Τα βίντεο που τη συγκινούν αλλά και της δίνουν μεγάλη χαρά είναι εκείνα παιδιών ηλικίας πέντε έως έντεκα ετών που έχουν μαγνητοσκοπήσει οι μαμάδες τους.
.jpg)
