Η παράσταση «Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα» μετά από τις ιδιαίτερα επιτυχημένες εμφανίσεις της και τα κολακευτικά σχόλια που απέσπασε από κοινό και κριτικούς, παρουσιάζεται ξανά στην Αθήνα το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Ιουλίου στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Παράξενος – Ξεχωριστός.
“Ειδικά” ικανός – Ανίκανος.
Περίεργος – Ανοίκειος.
Μη αποδεκτός – Ιδιαίτερος.
Απροσάρμοστος – Εκπαιδεύσιμος.
Υστέρηση – Διαφορετικότητα.
Γνωστή ιστορία – Ανείπωτη ιστορία.
«Ποιος είμαι αλήθεια;»
Αποτέλεσμα πολύμηνης συλλογικής δουλειάς, η παράσταση των «Εν δυνάμει» μιλά για τη διαφορετικότητα ως κάτι φυσιολογικό και γυρνά την πλάτη στα στερεότυπα και τις διακρίσεις. Η παράσταση «Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα» είναι βασισμένη σε μια σειρά από καθημερινές, “ξεχωριστές” ιστορίες για την αναπηρία, τη διαφορετικότητα και τους ανθρώπους γύρω από αυτήν.
Όλα τα στιγμιότυπα που διαρθρώνουν την αφήγηση της παράστασης είναι εμπνευσμένα από τις αληθινές ιστορίες των ανθρώπων που τις αναπαριστούν. Η καθημερινότητα, μέσα από τραγούδια, ποιήματα και εικόνες παρουσιάζεται με έναν ποιητικό τρόπο. Ο τρόπος αυτός γίνεται η γέφυρα να ειπωθεί το ανείπωτο. Η θεατρική φόρμα αναμειγνύεται με στοιχεία ντοκιμαντέρ και οι ήρωες συστήνονται με το πραγματικό τους όνομα, προσπαθώντας να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα “ποιoς αλήθεια είμαι;”.
Μέσα από τη διαδρομή προς την παράσταση δόθηκε μεταξύ των μελών ο κοινός τόπος να δημιουργήσουν από την αρχή μία νέα γλώσσα επικοινωνίας, μία γλώσσα που θα ωθήσει τον θεατή να αποστασιοποιηθεί από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπά του, να σκεφτεί τα σημεία που τον ενώνουν με το “αλλιώτικο” και να ξεχάσει για λίγο αυτά που τον χωρίζουν. Η τελική σύνθεση δεν αποτελεί προϋπάρχουσα θεατρική δραματουργία αλλά προέκυψε από τα μέλη της ομάδας, η οποία συνέθεσε μια ολοκληρωμένη δραματουργικά και αισθητικά παράσταση, πάντα με βάση τις δυνατότητες όλων των ηθοποιών – έτσι ώστε να κινητοποιούν το κάθε άτομο για το “παραπάνω” και ταυτόχρονα να μην το αποκλείουν από την ομάδα.
Η ολοκληρωμένη συνεργασία των μελών με δυνητικές ικανότητες και των συνομήλικων νέων αποκαλύπτει τη δύναμη που έχει το σύνολο να προσπεράσει τα εμπόδια και να ενσωματώσει αρμονικά την κάθε διαφορετική πτυχή της ανθρώπινης φύσης.
Ήταν ένα άνθρωπος,
ο άνθρωπος ανεμιστήρας.
Αντί για σώμα είχε ένα χοντρό άκαμπτο σίδερο.
Μία προπέλα για πρόσωπο,
ένα κουμπί στη θέση της καρδιάς,
και στο μυαλό αέρα.
Αέρα στο μυαλό.
Πετούσε με τη σκέψη μακριά.
Αντί για λέξεις έβγαζε ένα βουητό.
Ένα βουητό αντί για λέξεις.
Ενοχλητικό.
Και ακατάληπτο.
Κι αυτός ο άνθρωπος,
ο άνθρωπος ανεμιστήρας,
φυσούσε μακριά όποιον τον πλησίαζε.
Όποιον τον πλησίαζε φυσούσε μακριά.
Μακριά.
Μόνο λίγοι.
Λίγοι.
Πολύ λίγοι κάθονταν σε κοντινή απόσταση.
Κάθονταν για να δροσίζονται.
Τους μήνες τους καλοκαιρινούς.
Το “κανονικό” είναι σίγουρα μία λέξη καταδικασμένη. Μία λέξη που αναγκάζεται να προσδιοριστεί από τον μέσο όρο. Ύστερα ακολουθεί η αντικειμενική αλήθεια – ό,τι δεν είναι “κανονικό” είναι “διαφορετικό”, είναι “άλλο”. Ποιός όμως φόρτισε το “άλλο” με αρνητικό πρόσημο; και γιατί;
Ελένη Ευθυμίου (σκηνοθεσία και μουσική)
* ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «Εν δυνάμει»
Οι «Εν δυνάμει» είναι μια ανεξάρτητη ομάδα ξεχωριστών νέων, συνομήλικων εθελοντών, γονιών και φίλων. Συστάθηκε από την Ελένη Δημοπούλου και τη Μαρία Ιωαννίδου το 2008 με σκοπό να στηρίξει και να διευκολύνει τα μέλη της να ενταχθούν ισότιμα στο κοινωνικό σύνολο. Η ομάδα δημιουργίας «Εν δυνάμει» οργανώνει, αναπτύσσει και προωθεί μεικτές καλλιτεχνικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές δράσεις, δίνει βήμα σε δημιουργικούς ανθρώπους, υποστηρίζει την ανοιχτή πρόσβαση στην τέχνη και ενισχύει τη διάθεση για συμμετοχή, προσφορά και συνεργασία.
Επιθυμία του θεατρικού συνόλου «Εν δυνάμει» είναι η συμβολή του σε μια Τέχνη (εν προκειμένω τη θεατρική) που επιδιώκει τη ρήξη με την παραδοσιακή αντίληψη του κοινώς αποδεκτού, μια Τέχνη που συνειδητά απομακρύνεται από τις συμβατικές φόρμες κατανόησης της κοινωνικής ζωής. Η ομάδα, με την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ελένης Δημοπούλου, έχοντας ως τώρα παρουσιάσει μεταξύ άλλων τα έργα: «Πρωινό άστρο» του Γιάννη Ρίτσου (2011), «Νόμιζα ήσουν ξένος» (μαρτυρίες προσφύγων και αποσπάσματα θεατρικών και λογοτεχνικών κειμένων, 2013), «Η Κυράνη του δάσους» της Φωτεινής Φραγκούλη (2013). Εκτός από τη Θεσσαλονίκη, οι παραστάσεις της ομάδας έχουν παρουσιαστεί σε Αθήνα, Κωνσταντινούπολη και Χαλκιδική.
Η παράσταση «Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα» προέκυψε από την ασφυκτιούσα ανάγκη των μελών της ομάδας Εν δυνάμει να μοιραστούν ανοιχτά τις προσωπικές τους ιστορίες μέσα από το πρίσμα ενός καλλιτεχνικού γεγονότος.
.jpg)
