Η κυτταρική θεραπεία, με τη χορήγηση μεσεγχυματικών κυττάρων από τον μυελό των οστών ή με κινητοποιητές αιμοποιητικών στελεχιαίων κυττάρων, μπορεί να συμβάλλει στη θεραπεία της οξείας ή χρόνιας ηπατικής βλάβης. Αυτό υποστηρίζει, στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής στη Μονάδα Γονιδιακής και Κυτταρικής Θεραπείας Αιματολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Παπανικολάου» η βιολόγος Ελευθερία Τσολάκη.
Η ερευνήτρια, έκανε πειράματα σε μεγάλο αριθμό ποντικιών προς επαλήθευση της θεωρίας της. Συγκεκριμένα, προκάλεσε ηπατική βλάβη στα πειραματόζωα την οποία στη συνέχεια αντιμετώπισε με χορήγηση μεσεγχυματικών στελεχιαίων κυττάρων από τον μυελό των οστών και με την κινητοποίηση αιμοποιητικών κυττάρων. Τα τρωκτικά έδειξαν βελτίωση της ιστολογικής εικόνας του ήπατος τους, ενώ παρατηρήθηκε και αναγεννητική δραστηριότητα.
«Σήμερα, η μόνη λύση για όσους έχουν οξεία και χρόνια βλάβη του ήπατος είναι η μεταμόσχευση. Δυστυχώς, η νοσηρότητα και η θνητότητα από αυτές τις παθήσεις αυξάνει παγκοσμίως, και η εύρεση μοσχεύματος δεν είναι πάντα εύκολη. Επιπλέον, μετά τη μεταμόσχευση ο ασθενής θα πρέπει να παίρνει εφ’ όρου ζωής ανοσοκατασταλτικά τα οποία μακροχρόνια έχουν παρενέργειες. Γι’ αυτό το λόγο, οι έρευνες στρέφονται στην εύρεση εναλλακτικών θεραπειών. Η αναγνωρισμένη ιδιότητα των κυττάρων του μυελού των οστών να διαφοροποιούνται “ανορθόδοξα” σε διάφορους κυτταρικούς τύπους έχει εγείρει ελπίδες, ότι η κυτταρική θεραπεία θα μπορούσε να προσφέρει εναλλακτικές θεραπευτικές δυνατότητες σε ασθενείς με οξεία και χρόνια ηπατική βλάβη» εξηγεί η κ. Τσολάκη.
Ωστόσο, η χορήγηση μεσεγχυματικών στελεχιαίων κυττάρων σε επίμυες, στους οποίους είχε προκληθεί οξεία ηπατική βλάβη, δεν βελτίωσε την ιστολογική εικόνα του ήπατος, ανεξάρτητα από την οδό χορήγησης αλλά και τον αριθμό των χορηγούμενων κυττάρων. «Το γεγονός αυτό σχετίζεται, ενδεχομένως, με το έντονα φλεγμονώδες περιβάλλον της οξείας ηπατικής βλάβης, το οποίο φαίνεται να επηρεάζει την αποδοτικότητα των MSCs» αναφέρει η ερευνήτρια.
.jpg)
