Στο πλαίσιο του Πανευρωπαϊκού Συνέδριου Ογκολογίας (ECC) 2015 στη Βιέννη, ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης Φάσης ΙΙΙ, RADIANT-4, τα οποία κατέδειξαν ότι το everolimus μειώνει κατά 52% (p<0.00001) τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου σε ασθενείς με προχωρημένους, εξελισσόμενους, μη-λειτουργικούς νευροενδοκρινείς όγκους (ΝΕΤ) γαστρεντερικής ή πνευμονικής προέλευσης έναντι του εικονικού φαρμάκου1.
Επιπλέον, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το everolimus, ένας αναστολέας του mTOR, παρέτεινε τη διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) κατά 7,1 μήνες: βάσει κεντρικής αξιολόγησης, η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου ήταν 11 μήνες στο σκέλος του everolimus και 3,9 μήνες στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου. Μια πρώτη ενδιάμεση ανάλυση για τη συνολική επιβίωση (δευτερεύον καταληκτικό σημείο) έδειξε μία τάση υπέρ του σκέλους του everolimus, αν και τα δεδομένα θεωρούνται ακόμα πρόωρα και είναι προγραμματισμένες πρόσθετες αναλύσεις. Τα δεδομένα για το βέλτιστο ποσοστό ολικής ανταπόκρισης (δευτερεύον καταληκτικό σημείο) έδειξαν ότι το 64% των ασθενών που έλαβαν everolimus παρουσίασαν κάποιου βαθμού συρρίκνωση του όγκου, σε σύγκριση με το 26% όσων έλαβαν το εικονικό φάρμακο1.
Το προφίλ ασφάλειας (δευτερεύον καταληκτικό σημείο) ήταν συμβατό με το γνωστό προφίλ ασφαλείας του everolimus. Οι πιο συχνές, σχετιζόμενες με τη θεραπεία, ανεπιθύμητες ενέργειες Βαθμού 3 και 4 (>5%), ήταν στοματίτιδα (9,0% έναντι 0,0%), διάρροια (7,0% έναντι 2,0%) και λοιμώξεις (7,0% έναντι 0,0%) για το everolimus και το εικονικό φάρμακο, αντίστοιχα1.
«Οι προχωρημένοι, εξελισσόμενοι, μη-λειτουργικοί ΝΕΤ γαστρεντερικής ή πνευμονικής προέλευσης είναι σπάνιοι και επιθετικοί καρκίνοι, με περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές,» δήλωσε ο Δρ. James Yao, Καθηγητής Ιατρικής στο Αντικαρκινικό Κέντρο MD Anderson του Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Χιούστον, και κύριος ερευνητής της μελέτης. «Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα του αναστολέα του mTOR everolimus σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών.»
Οι NET είναι μία σπάνια μορφή καρκίνου που προέρχονται από τα νευροενδοκρινικά κύτταρα, τα οποία απαντούνται σε όλο το σώμα, αλλά συχνότερα εντοπίζονται στη γαστρεντερική οδό, τους πνεύμονες και το πάγκρεας5. Οι NET μπορεί να είναι λειτουργικοί ή μη-λειτουργικοί: οι λειτουργικοί ΝΕΤ προκαλούν συμπτώματα που οφείλονται στην έκκριση ορμονών και άλλων ουσιών, ενώ οι μη-λειτουργικοί μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα σχετιζόμενα με την ανάπτυξη του ίδιου του όγκου, όπως η απόφραξη του εντέρου, ο πόνος και η αιμορραγία5,6,7,8. Κατά τη στιγμή της διάγνωσης, το 5% έως 44% των ασθενών με γαστρεντερικούς ΝΕΤ και το 28% των ασθενών με πνευμονικούς ΝΕΤ έχουν προχωρημένη νόσο, δηλαδή ο καρκίνος τους έχει εξαπλωθεί σε άλλα σημεία του οργανισμού και είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί5.
Τα αποτελέσματα της μελέτης RADIANT-4, η οποία αποτελεί τμήμα του μεγαλύτερου προγράμματος κλινικών μελετών για τους ασθενείς με προχωρημένους ΝΕΤ, θα χρησιμεύσουν ως βάση για την υποβολή προς έγκριση του everolimus παγκοσμίως για τη θεραπεία των προχωρημένων, εξελισσόμενων, μη-λειτουργικών γαστρεντερικών και πνευμονικών ΝΕΤ. Το everolimus είναι ήδη εγκεκριμένο σε περισσότερες από 95 χώρες για τους τοπικά προχωρημένους, μεταστατικούς ή μη-εγχειρήσιμους, εξελισσόμενους ΝΕΤ παγκρεατικής προέλευσης.
.jpg)
