Η πρώτη στρατηγική αντιμετώπισης είναι ο έλεγχος των παραγόντων κινδύνου. Στη συνέχεια η φαρμακευτική αγωγή με την λήψη κατάλληλων φαρμάκων είναι σημαντική για τη σταθεροποίηση της πλάκας. Τέτοια φάρμακα είναι τα αντιαιμοπεταλικά και υπολιπιδαιμικά. Δυστυχώς μόνο η λήψη φαρμάκων δεν είναι πάντα αρκετή για να μειώσουμε τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, ιδιαίτερα στις μεγάλες στενώσεις, καθώς το 30% αυτών των ασθενών κινδυνεύουν από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο εντός 3 ετών μετά τη διάγνωση. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γίνει η αποκατάσταση της καρωτίδας το συντομότερο, διότι ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου είναι υψηλότερος ιδιαίτερα μετά των παροδικών ισχαιμικών επεισοδίων.
Η αποκατάσταση του αγγείου γίνεται με δύο τρόπους και περιλαμβάνει την χειρουργική επέμβαση (ή αλλιώς γνωστή ως καρωτιδική ενδαρτηρεκτομή), ή την ενδαγγειακή αντιμετώπιση (τοποθέτηση ενδαρτηριακού νάρθηκα ή αλλιώς γνωστό ως stent καρωτίδας κατόπιν διαστολής του αγγείου με μπαλονάκι). Η ενδαρτηρεκτομή των καρωτίδων θεωρείται η μέθοδος εκλογής στις περισσότερες περιπτώσεις στενώσεως των καρωτίδων, και περιλαμβάνει μια τομή στην πλάγια επιφάνεια του τραχήλου έτσι ώστε να αποκαλυφθεί η καρωτίδα αρτηρία. Στη συνέχεια αφαιρείται η αθηρωματική πλάκα και αποκαθίσταται η κυκλοφορία μετά την συρραφή της αρτηρίας. Όσον αφορά την ενδαγγειακή αποκατάσταση είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο για την αντιμετώπιση σημαντικών στενώσεων των καρωτίδων. Σίγουρα αποτελεί μια θελκτική εναλλακτική λύση γιατί γίνεται με τοπική αναισθησία στο σημείο της παρακέντησης συνήθως στη μηροβουβωνική χώρα, ενώ με την εξέλιξη των συστημάτων εγκεφαλικής προστασίας, των ενδοναρθήκων (stent) και των τεχνικών ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι για επιπλοκές σε αντίθεση με την ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Παρ’ όλα αυτά το ποια μέθοδος θα χρησιμοποιηθεί, αποφασίζεται με βάση την καταλληλότητα του ασθενή και έχει άμεση σχέση με την ανατομία της αγγείων της περιοχής, προηγούμενες επεμβάσεις στην περιοχή, ή ασθενείς με άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία αποτελούν αντένδειξη για γενική αναισθησία. Αρμόδιος για να αποφανθεί ποια είναι η σωστή θεραπευτική επιλογή προς όφελος του ασθενούς είναι ο αγγειοχειρουργός, ο οποίος είναι υπεύθυνος να ενημερώσει για την πιθανότητα διεγχειρητικών ή μετεγχειρητικών επιπλοκών, καθώς και ποια θεραπεία θα έχει τα καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
.jpg)
