Στις μέρες μας καρκίνος δεν σημαίνει απαραίτητα θάνατος, αναφέρουν οι επιστήμονες από την Ομάδα Νέων Ελλήνων Ογκολόγων και εξηγούν ότι έχουν αρχίσει να στοχεύουν με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα, στην ενδυνάμωση του οργανισμού, για την αντιμετώπιση της νόσου.
Όπως επισημαίνει η ογκολόγος Ζ. Σαριδάκη με αφορμή ειδικό σεμινάριο με θέμα τις «Νεώτερες θεραπείες στην Ογκολογία» που έγινε στο Ηράκλειο της Κρήτης, «έπειτα από μεγάλη έρευνα στην ογκολογία, τη μοριακή βιολογία και τη βιοτεχνολογία, αρχίζουμε και ανακαλύπτουμε τον τρόπο για να χρησιμοποιήσουμε τις δυνάμεις του ίδιου του οργανισμού εναντίον του καρκίνου, με στόχο την εξόντωση του με την βοήθεια της ανοσοογκολογίας. Τα τελευταία χρόνια, τα αποτελέσματα είναι πολύ ελπιδοφόρα», τονίζει η κα Σαριδάκη.
Οι επιστήμονες έχουν ήδη αρχίσει με κάποια φάρμακα να ενεργοποιούν την άμυνα του οργανισμού όλο και περισσότερων ασθενών και όπως αναφέρει η κα Σαριδάκη είναι χαραχτηριστικό το παράδειγμα του μελανώματος: «Ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα δεν είχαν επιβίωση για πάνω απο ένα χρόνο, τώρα υπάρχει ένα 30% των ασθενών με ανοσοθεραπεία που επιβιώνουν για 10 χρόνια μετά, χωρίς υποτροπή, που σημαίνει ότι με κάποιο τρόπο ο οργανισμός έχει «κοιμήσει» τον καρκίνο».
Από τη μεριά του, ο ογκολόγος και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του σεμιναρίου Ι.Βαρθαλίτης αναφέρει: «Έχουμε πλέον βρει και κατανοήσει ότι ο ένας καρκίνος δεν είναι ένας, αλλά πολλοί και διαφορετικοί, ακόμη κι αν πρόκειται για την ίδια μορφή καρκίνου. Για παράδειγμα, οι 100 ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα μοιράζονται σε 100 διαφορετικές ομάδες σήμερα. Αύριο μπορεί να μάθουμε ότι οι κατηγορίες αυτές ασθενών είναι πολύ περισσότερες και ίσως μια μέρα φτάσουμε στην εξατομίκευση της θεραπείας, η οποία οδηγεί – κι έχουμε αρχίσει να το βλέπουμε – σε αύξηση της επιβίωσης και καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ασθενείς».
Σε σχέση με τη χορήγηση συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής, η ογκολόγος Ε. Γαλάνη επισημαίνει: «Σήμερα, έχουμε όλο και περισσότερα στοχευμένα βιολογικά φάρμακα. Έχοντας έναν καρκίνο του πνεύμονα, μπορούμε να κάνουμε μια μοριακή εξέταση και να δούμε ποιο μονοπάτι έχει χαλάσει στον συγκεκριμένο άρρωστο. Ανάλογα, θα του χορηγήσουμε ένα συγκεκριμένο φάρμακο, ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τη περίπτωση του». Βέβαια, η κατανόηση αυτών των μηχανισμών της καρκινογένεσης έχει γίνει σε ένα μέρος των καρκίνων και όχι σε όλους. Έχουν ήδη γίνει πολλά βήματα στον καρκίνο του μαστού, του πνεύμονα, στο μελάνωμα…».
Σε σχέση με την αποτελεσματικότητα και αναγκαιότητα των χειρουργικών επεμβάσεων, ο κ. Βαρθαλίτης επισημαίνει: ότι, «στην αντιμετώπιση του καρκίνου, ακρογωνιαίος λίθος παραμένει η χειρουργική, καθώς η αφαίρεση του όγκου είναι καθοριστικής σημασίας, ενώ εξαιρετική δουλειά γίνεται σήμερα και από την ακτινοθεραπεία, η οποία έχει βελτιωθεί σε αποτελσματικότητα και ποιότητα δράσης. Για τους περισσότερους ασθενείς δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε τη χημειοθεραπεία προς το παρόν. Παραμένει βασικός πυλώνας της θεραπείας και αυτό έχει αποδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια που πολεμάμε για δεκαετίες με τον καρκίνο».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
.jpg)
