Αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature αποκαλύπτει ότι οι αντιρυτιδικές κρέμες δεν διατηρούν μόνο τη νεότητα της επιδερμίδας, αλλά συμβάλλουν πραγματικά στην αντοχή ολόκληρου του οργανισμού στον χρόνο, καθώς οι δραστικές ουσίες που αμβλύνουν τις ρυτίδες, όπως το κολλαγόνο, μπορούν επίσης να αυξήσουν το προσδόκιμο επιβίωσης.
Πιο αναλυτικά, η επιστημονική έρευνα που πραγματοποίησε ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, αποκάλυψε ότι τα γονίδια που συνδέονται με τη νεανική όψη και τα ευλύγιστα άκρα, σχετίζονται επίσης με τη μακροζωία. Κατά τη διαδικασία της έρευνας, οι ειδικοί μελέτησαν την επίδραση στρατηγικών, γνωστών για την ενίσχυση της μακροζωίας στο εργαστήριο, όπως ο θερμιδικός περιορισμός και η δραστική ουσία ραπαμυκίνη, στο σκουλήκι γένους Caenorhabditis elegans.
Κατά την παρατήρησή τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής του σκουληκιού ήταν ανάλογη της αύξησης της δραστηριότητας των γονιδίων που παράγουν κολλαγόνο -βασικό δομικό συστατικό του συνδετικού ιστού που δομεί το ένα τρίτο των πρωτεϊνών του οργανισμού και εμπλέκεται σε πλήθος ιατρικών καταστάσεων, από τις διαβητικές επιπλοκές στην καρδιά και τις αρτηρίες, μέχρι και τη νεφρική νόσο- και άλλα στοιχεία της εξω-κυτταρικής μήτρας, δηλαδή του πλαισίου του ικριώματος που υποστηρίζει τους ιστούς, τα όργανα και τα οστά του σώματος, οι δομές της οποίας φθίνουν με την πάροδο της ηλικίας.
«Οποιαδήποτε παρέμβαση μακροζωίας κι αν μελετήσαμε, είτε ήταν γενετική, είτε διατροφική ή φαρμακευτική, διαπιστώσαμε ότι αυξανόταν η έκφραση του κολλαγόνου και άλλων γονιδίων της εξω-κυτταρικής μήτρας και ενισχυόταν η αναδόμηση της τελευταίας» επεσήμανε ο καθηγητής Κηθ Μπλάκγουελ και συμπλήρωσε ότι «αν παρέμβουμε στην έκφραση των γονιδίων αυτών, τότε μπορούμε να επηρεάσουν και το προσδόκιμο ζωής. Και αν κάποια γονίδια υπερ-δραστηριοποιηθούν, τότε τουλάχιστον σε πειραματικό στάδιο μπορούμε να παρατείνουμε τη ζωή λίγο ακόμα».
Παρά το γεγονός ότι το σκουλήκι Caenorhabditis elegans, αντικείμενο μελέτης του συγκεκριμένου πειράματος, απέχει πολύ από τον ανθρώπινο οργανισμό, από εξελικτική σκοπιά, είναι αποδεδειγμένο ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην απεικόνιση της διαδικασίας της γήρανσης των ανώτερων μορφών ζωής, γεγονός που συνεπάγεται ότι οι ερευνητές έχουν λόγους να πιστεύουν ότι βρίσκονται σε κομβικό σημείο, σε ό,τι αφορά στον εντοπισμό ενός μηχανισμού που υπάρχει και στον άνθρωπο. Μάλιστα, αντίστοιχα πειράματα σε ποντίκια έχουν ήδη αποδείξει ότι η χορήγηση ειδικής θεραπείας που τα καθιστά γενετικά προδιατεθειμένα να ζήσουν περισσότερο, τους χαρίζει επίσης πιο δυνατούς και ελαστικούς τένοντες.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα νέα δεδομένα ανοίγουν τον δρόμο για τη δημιουργία νέων καλλυντικών, αποτελεσματικών και για την υγεία, εκτός από την εμφάνιση.