Του Θάνου Πασχάλη
Εκατομμύρια ευρώ καλείται να καταβάλλει το Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Αθήνας ,μετά από αγωγές, που κατέθεσαν σε βάρος του τουλάχιστον τέσσερις συγγενείς θανόντων οι οποίοι απεβίωσαν λίγες ημέρες μετά την υποβολή τους σε επεμβάσεις ανοιχτής καρδιάς ή βηματοδότη σε μια από τις δυο καρδιοχειρουργικές του νοσοκομείου.
Οι αγωγές στρέφονται και κατά συγκεκριμένου καρδιοχειρουργού ο οποίος πρόσφατα επανατοποθετήθηκε ως διευθυντής σε μια από τις δύο κλινικές του νοσοκομείου με απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Υγείας Λεωνίδα Γρηγοράκου, σε εφαρμογή απόφασης του πειθαρχικού συμβουλίου ιατρών του ΕΣΥ οι οποίοι αξιολόγησαν εκ νέου τα στοιχεία με βάση τα οποία ο συγκεκριμένος καρδιοχειρουργός απολύθηκε το 2011 κατηγορούμενος για χρήση πλαστών εγγράφων για την απόκτηση της ειδικότητάς.
Η υπόθεση με τον συγκεκριμένο καρδιοχειρουργό του Ιπποκράτειου νοσοκομείου ξεκινά το 2007, επί Υπουργίας Δημήτρη Αβραμόπουλου, όταν καταγγέλθηκε από συναδέλφους του ότι είχε προσκομίσει πλαστά πιστοποιητικά για την απόκτηση της ειδικότητας. Ο συγκεκριμένος ιατρός απολύθηκε το 2011 μετά από εισήγηση του πειθαρχικού συμβουλίου ιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι τότε έκριναν ότι πλαστογράφησε έγγραφο με την υπογραφή του γνωστού καρδιοχειρουργού Μαγκντί Γιακούμπ με βάση το οποίο εφέρετο, ότι
απέκτησε εκπαιδευόμενος δίπλα του, την ειδικότητα στην Αγγλία.
Ο καρδιοχειρουργός προσέφυγε κατά της απόλυσής του στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο απέρριψε την προσφυγή του. Ωστόσο, το Σεπτέμβριο του 2014 επανήλθε στη θέση του με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Λεωνίδα Γρηγοράκου μετά από εισήγηση της Νομικής υπηρεσίας του Υπουργείου.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο συγκεκριμένος καρδιοχειρουργός πρόκειται στις επόμενες ημέρες να συνταξιοδοτηθεί ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι αναμένεται να καταθέσει και αγωγή αποζημίωσης κατά του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, διεκδικώντας τους μισθούς που έχασε κατά την περίοδο που είχε τεθεί εκτός νοσοκομείου. Ωστόσο, πρόκειται για μια περίπτωση ιατρού για την οποία έχουν προκληθεί πλήθος αμφισβητήσεων αναφορικά με την απόκτηση της ειδικότητας του καρδιοχειρουργού, καθώς η κλινική του, σύμφωνα με έρευνα που είχε διεξαχθεί, εμφάνισε μεγάλο αριθμό ασθενών οι οποίοι έχασαν, λίγες ημέρες μετά την επέμβαση καρδίας, που τους έγινε τη ζωή τους.
Τουλάχιστον τέσσερις συγγενείς ασθενών που έχασαν την ζωή τους, χειρουργούμενοι στη συγκεκριμένη κλινική του νοσοκομείου, έχουν προσφύγει στα δικαστήρια διεκδικώντας αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ από το νοσοκομείο αλλά και από τον ίδιο. Η Μαρία Γιασουρίδου έχασε τον πατέρα της το 2005 μετά από επέμβαση ανοιχτής καρδιάς για αλλαγή βηματοδότη την οποία έκανε ο συγκεκριμένος καρδιοχειρουργός στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Η κυρία Γιασουρίδου κατέφυγε στα δικαστήρια και διεκδικεί με αγωγή της 200.000 ευρώ από το νοσοκομείο, επικαλούμενη ιατροδικαστική έκθεση, σύμφωνα με την οποία ο 69χρονος τότε πατέρας της εξέπνευσε 17 ημέρες μετά το χειρουργείο επιρρίπτοντας ευθύνες για αμέλεια στο συγκεκριμένο καρδιοχειρουργό.
Η ίδια δηλώνει στο e-reportaz ότι »Απο δικό του λάθος τον άφησε αβοήθητο να αιμορραγεί πολλές ημέρες μετά το χειρουργείο ώστε να μην χρεωθεί ο ίδιος ένα ακόμη θάνατο. Ζητώ την δικαίωση του πατέρα μου. Μας άφηνε να ελπίζουμε ενώ μας παραπλάνησε ξέροντας από την αρχή ότι είχε κάνει μια αποτυχημένη επέμβαση με πλήθος – όπως αποδείχθηκε – επιπλοκών κάτι άλλωστε που προκύπτει και από την ιατροδικαστική έκθεση που διενήργησε ο καθηγητής Κουτσάφτης.» Εκτός αυτής της περίπτωσης, άλλοι 3 συγγενείς θανόντων που είχαν υποβληθεί σε επεμβάσεις καρδιάς από τον ίδιο καρδιοχειρουργό έχουν στραφεί κατά του νοσοκομείου και του ιατρού διεκδικώντας αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Ο νομικός σύμβουλος του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Πέτρος Τσαντίλας δηλώνει στο e-reportaz:
«Στις επίδικες υποθέσεις δεν υπάρχει καμία περίπτωση ιατρικού σφάλματος, το δε ιατρικό και λοιπό προσωπικό του Γ.Ν.Α. Ιπποκράτειο άσκησε τα καθήκοντά του lege artis, σύμφωνα με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και προς το συμφέρον των ασθενών. Η τότε εκκρεμούσα πειθαρχική και ποινική εμπλοκή ενός συγκεκριμένου καρδιοχειρουργού δεν είναι δυνατό να οδηγήσει σε μια «βιομηχανία αγωγών» και αποζημιώσεων εις βάρος του Νοσοκομείου και του Έλληνα φορολογούμενου, όταν το ίδιο το Νοσοκομείο και το ιατρικό του προσωπικό του δεν βαρύνεται με κανένα ιατρικό λάθος».