Πρόταση βόμβα από υποψήφιο για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς για κατάργηση αφορολόγητου

 Η συνέντευξη του κ. Πόντα στο protothema.gr

Όσοι έχουν ενστάσεις για τη διαδικασία εκλογής του αρχηγού για τον νέο φορέα της κεντροαριστεράς μιλούν, μεταξύ άλλων, για… εξωτικές υποψηφιότητες…

Δεν αισθάνομαι εξωτικός, όπως δεν πρέπει να αισθάνεται εξωτικός και όποιος πολίτης δεν έχει κομματικό παρελθόν. Τουναντίον έχω κομματικό παρόν. Όπως γνωρίζετε είμαι ο ιδρυτής και ο πρόεδρος της ΕΔΕΜ, που είναι ένα δυναμικό και φρέσκο πολιτικό πρότζεκτ στη χώρα. Αποτελεί τον χώρο συγκέντρωσης νέων ανθρώπων, που λίγο ή πολύ έχουν πετύχει στη ζωή τους και που αυτή την καλή σχέση με την ατομικότητά τους θέλουν να τη μεταφέρουν στην κεντρική πολιτική σκηνή

Εξωτικός δεν είστε, αλλά ο κόσμος δε σας γνωρίζει. Τι δουλειά κάνετε;

Είμαι δικηγόρος, έχω το δικό μου δικηγορικό γραφείο, ένα γραφείο που εκπροσωπεί πελάτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και στα προηγούμενα χώρα έχω εμπλακεί σε σειρά ποινικών και αστικών υποθέσεων.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας σπορ;

Το ποδόσφαιρο. Και το μπάσκετ. Γενικά είμαι των ομαδικών αθλημάτων.

Τι ομάδα είστε;

Ολυμπιακός.

Χόμπυ έχετε;

Τα ταξίδια είναι πλέον κομμάτι της δουλειά μου. Μου αρέσει ο κινηματογράφος και γενικότερα η ενασχόληση με τις καλές τέχνες.

Γιατί αφήνετε την ασφάλεια του δικηγορικού σας γραφείου;

Το ζήτημα δεν είναι η δική μου ασφάλεια, αλλά πως θα καταφέρουμε να οδηγήσουμε το σύνολο της κοινωνίας από τη δική του ανασφάλεια σε μια ασφάλεια ισορροπίας και ευημερίας. Σε κάθε περίπτωση η ανασφάλεια δεν είναι ένα χαρακτηριστικό που με διακρύνει, όπως επίσης δεν είμαι ούτε φοβισμένος ούτε φοβικός.

Ποια ειναι η αγαπημένη σας τανία;

Η τριλογία του Κισλόφσκι.

Το αγαπημένο σας τραγούδι;

Θα σας απαντήσω με το αγαπημένο μου συγκρότημα: του Depeche mode

Αν μπορούσατε να υπογράψετε μία αλλαγή με άμεση ισχύ ποια θα ήταν αυτή; 

Ο πρώτος νόμος που θα έπρεπε να περάσει είναι ένας προστατευτικός νόμος τύπου Κατσέλη για τους ελεύθερους επαγγελματίες ώστε να αποκτήσουν ξανά τραπεζικά κριτήρια. Να αποκτήσουν κεφάλαια για να κρατήσουν τις επιχειρήσεις του ή να δημιουργήσουν καινούργιες. Το πρόβλημα είναι ότι οι επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση στους πόρους, εξαιτίας της απώλειας της πιστοληπτικής τους ικανότητας ως συνέπεια της κρίσης. Πρόκειται για χτύπημα στο υπογάστριο της οικονομίας μας.

Η κρίση έφερε και τον διχασμό. Πως σας ακούγεται η φράση «ενιαίοι κανόνες εργασίας, ασφάλισης και φορολόγησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα»; Θα μπορούσε να συμβεί;

Ο πραγματικός διχασμός είναι ο διχασμός ανάμεσα στους πολίτες που αντιμετωπίζουν και αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και στους πολίτες που ακόμη και σήμερα περιμένουν ένα από μηχανής Θεό. Αν μιλάμε για ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κάνουμε το ρήγμα βαθύτερο. Εφόσον υπάρξει μία συνολική μελέτη, φυσικά μπορεί να ανοίξει το παιχνίδι της διαφάνειας και να φθάσουμε στη D- Day που το ελληνικό κράτος θα αρχίσει να μετρά από το μηδέν την πρώτη μέρα της Πέμπτης  Ελληνικής Δημοκρατίας. Γιατί αυτό που ζούμε είναι το τέλος της τέταρτης περιόδου, που ολοκληρώθηκε φαντασμαγορικά με τις αποτυχημένες πολιτικές των μνημονίων. Μόνο τότε θα βγούμε από τον πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό μεσαίωνα στον οποίο ζούμε σήμερα

Ποιες είναι οι δικές σας προτεραιότητες;

Το πρώτο που πρέπει να δημιουργήσουμε είναι τον πάτο του βαρελιού. Θα πρέπει να έχουμε σταθερό φορολογικό συντελεστή και υποχρεώσεις για τρία χρόνια, σταθερό πλαίσιο για αναπτυξιακό και εργασιακό νόμο και την απόφαση που σας έχω πει για τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Συμφωνείτε με την κατάργηση του αφορολόγητου;

Είναι μία από τις αρχές μας. Μόνο τα κράτη που διακρίνονται από αναχρονιστικό πρωτόκολλο διαδικασίας έχουν αφορολόγητα πλαίσια. Φυσικά θα πρέπει να υπάρξει φόρος από το πρώτο ευρώ, αλλά δίκαιος φόρος. Το αφορολόγητο δημιουργεί έναν στόχο για το πάνω από το 40% και 50% του φορολογούμενου πολίτη και υπονομεύει την πράξη και την πρόθεση παραγωγής πλεονάσματος και κέρδους. Εκπαιδεύει σιωπηρά τον πολίτη και το κράτος στη «λογική» πως όποιος παράγει παραπάνω είναι πολίτης ελίτ που πρέπει να κυνηγηθεί και ο κουμπαράς μια αποτυχημένης πολιτείας που πρέπει κάθε χρόνο να σπάει γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν για να πληρωθούν όσοι κρύβονται πίσω από αφορολόγητα όρια.

Ποια είναι η θέση σας για τις απολύσεις στο δημόσιο;

Όταν και όπου ο νόμος ορίζει και με βάση το κοινό καλό και όχι τις λογιστικές σκοπιμότητες.

Οι μετατάξεις είναι απαραίτητες;

Φυσικά. Όχι όμως μόνο όπου υπάρχουν κενά. Οι χειρότερες μετατάξεις είναι οι πρόχειρες.

Αξιολόγηση πρέπει να υπάρχει;

Ναι, αλλά από μικτό σύστημα. Όχι μόνο από την ιεραρχία ή εσωτερικού τύπου από κάποιο συνδικαλιστικό όργανο. Πρέπει να συμμετέχει το δημόσιο, να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι και να υπάρχει συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών με τη σχετική γνώση και εμπειρία.

Ιδιωτικά ΑΕΙ πρέπει να ιδρυθούν;

Φυσικά. Που δε θα είναι ανταγωνιστικά των δημοσίων. Πρέπει να ξεπεράσουμε ταμπού και φασόν ιδεολογίες από πρηγούμενες δεκαετίες. Αυτή η συζήτηση έχει λήξει στον δυτικό κόσμο, όπου τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι κομμάτι της εκπαίδευσης.

Τι γνώμη έχετε για τον κ. Τσίπρα;

Έρχεται από τη δική μου γενιά αλλά υποδύεται εύστοχα πολιτικό από άλλες γενιές. Είναι ένας ιδεολογικός μίμος. Κοπιάρει τα εύκολα και προδίσει το κύριο χαρακτηριστικό της γενιάς μας, τη ροπή προς το καινούργιο και την αλλαγή

Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Ένα πολιτικός με καλές προθέσεις και θολές ιδέες.