Νέος παράγοντας ανίχνευσης της ύπαρξης καρδιαγγειακής νόσου είναι η στυτική δυσλειτουργία, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Vascular Medicine.
Όπως διαπιστώθηκε, είναι ένα αποτελεσματικό “εργαλείο” που θα μπορούσε να σώσει ζωές, δεδομένου ότι οι καρδιαγγειακές παθήσεις εξακολουθούν να αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως.
«Η στυτική δυσλειτουργία, η αδυναμία δηλαδή επίτευξης ικανής για σεξουαλική πράξη στύσης, είναι μια ιδιαίτερα διαδεδομένη κατάσταση μεταξύ των ανδρών σε όλο τον κόσμο. Παρότι είναι συχνότερη η εμφάνισή της σε προχωρημένες ηλικίες, το 10% των ανδρών κάτω των 40 ετών πάσχει απ’ αυτήν.
Σταδιακή αύξηση του ποσοστού αυτού παρατηρείται όσο οι άνδρες μεγαλώνουν. Έτσι, προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας αντιμετωπίζει το 15% του ανδρικού πληθυσμού που βρίσκεται μεταξύ 40-49 ετών, το 30% των ανδρών μεταξύ 50-59 ετών, το 40% εκείνων που διανύουν την 7η δεκαετία της ζωής τους και το 50-90% των ανδρών άνω των 70 ετών» , μας εξηγεί ο χειρουργός ουρολόγος Δρ. Νικόλαος Γ. Κατσένης.
Τα αίτιά της είναι οργανικά και ψυχολογικά. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων στυτικής δυσλειτουργίας σε νεαρά άτομα οι παράγοντες που κρύβονται πίσω από την πάθηση είναι ψυχολογικοί, ενώ με την πάροδο του χρόνου ενοχοποιούνται οργανικά προβλήματα.
Το 70% περίπου αυτών οφείλονται σε βλάβη των αγγείων που προμηθεύουν με αίμα το πέος, ώστε να επιτευχθεί μια ικανή στύση. Η λήψη φαρμάκων, προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις, ορμονικά ή νευρολογικά προβλήματα και κακώσεις είναι υπεύθυνες για το υπόλοιπο 30%.
Η συσχέτιση στυτικής δυσλειτουργίας και καρδιαγγειακής νόσου είναι γνωστή στην επιστημονική κοινότητα. Οι παράγοντες κινδύνου και των δύο παθήσεων είναι κοινοί και περιλαμβάνουν την ηλικία, το κάπνισμα, την παχυσαρκία και τον διαβήτη, όπως άλλωστε παρόμοιοι είναι και πολλοί μηχανισμοί που οδηγούν στην ανάπτυξη τόσο της στυτικής δυσλειτουργίας όσο και της καρδιαγγειακής νόσου.
«Η θεραπεία των ασθενών με αγγειογενή στυτική δυσλειτουργία έγκειται στην εξάλειψη των παραγόντων που βλάπτουν τα αγγεία και τη λήψη φαρμάκων που διαστέλλουν τα αγγεία του πέους. Όμως, η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι δραστική σε όλους τους ασθενείς, αλλά κυρίως δεν καταπολεμά την αιτία του προβλήματος αλλά το σύμπτωμα αφού δεν δημιουργούνται νέα υγιή αγγεία στο πέος.
Επιλογή για κάποιους ασθενείς μπορεί να αποτελέσουν οι ενδοπεϊκές ενέσεις και η χειρουργική επέμβαση, με τα όποια ρίσκα τη συνοδεύουν. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, εφαρμόζεται μια επαναστατική ανώδυνη μέθοδος θεραπείας που στοχεύει στη δημιουργία νέων αγγείων με τη χρήση κρουστικών κυμάτων που εφαρμόζεται απευθείας πάνω στο πέος.
Έτσι καταπολεμάται το αίτιο και όχι μόνο το σύμπτωμα της στυτικής δυσλειτουργίας. Είναι μια απολύτως ανώδυνη θεραπεία που δεν απαιτεί αναισθησία, ούτε έχει παρενέργειες. Μετά την ολοκλήρωσή της οι ασθενείς ξαναβρίσκουν την αυθόρμητη διέγερση και τη φυσική σεξουαλική ζωή τους», τονίζει ο Δρ. Κατσένης.