Σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Λάρισας με τη ΔΗ.ΣΥ., κ. Κώστα Μπαργιώτα, απάντησε ο Υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Ξανθός σχετικά με τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης.
«Έχω την εύλογη ερώτηση και το εύλογο παράπονο ότι τον Ιούλιο καταθέσαμε τροπολογία για τη δημιουργία εποπτευόμενων χώρων χρήσης για τους εξαρτημένους από τις ψυχότροπες ουσίες και η απάντηση του κ. Μαντά -μιας και απουσιάζατε στο εξωτερικό εκείνη την εποχή- ήταν «επί της ουσίας συμφωνούμε κλπ, αλλά ορισμένες λεπτομέρειες λείπουν, άρα δεν κάνουμε δεκτή την τροπολογία». Τα ερωτήματα, λοιπόν, που προκύπτουν είναι τα εξής: Ποιες είναι οι λεπτομέρειες που απομένουν να διεκπεραιωθούν; Αν έγινε κάτι τέτοιο και επειδή η αναφορά σας στην επιστολή της 25ης Σεπτεμβρίου είναι πολύ γενικόλογη, θα μου επιτρέψετε να ρωτήσω: πότε θα γίνει και με ποιον τρόπο; Γιατί πείτε με καχύποπτο, αλλά με καλένδες μοιάζει» είπε ο κ. Μπαργιώτας.
Με τρίμηνη καθυστέρηση ο κ. Ξανθός δήλωσε ότι ουσιαστικά κάνει δεκτή την τροπολογία της ΔΗ.ΣΥ. για τη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης. Συγκεκριμένα είπε: «Εκτός από την Αιτιολογική Έκθεση που είναι σχεδόν ταυτόσημη, τα τρία στοιχεία τα οποία υπάρχουν είναι ότι: Πρώτον, προβλέπονται όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας αυτών των δομών με υπουργική απόφαση, που το εξειδικεύει περισσότερο. Δεύτερον, προβλέπεται ένα μητρώο καταγραφής των ληπτών υπηρεσιών αυτού του τύπου, το οποίο είναι πολύ σημαντικό, ένα registry δηλαδή. Και το τρίτο -και ίσως το πιο σημαντικό απ’ όλα- είναι ότι προβλέπεται πως δεν θα διώκονται αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα έχουν προβλήματα παραβατικότητας και συλλήψεων από την αστυνομία κ.λπ. στον βαθμό που παρακολουθούνται και εντάσσονται σε αυτό το μητρώο το οποίο προανέφερα… Επί της ουσίας είναι στην ίδια κατεύθυνση και νομίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία στο αμέσως επόμενο διάστημα να τη συζητήσουμε στη Βουλή».
Ο βουλευτής εξέθεσε, επίσης, τον προβληματισμό του για την ανυπαρξία Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Ναρκωτικών και τον μη ορισμό Εθνικού Συντονιστή. Χαρακτηριστικά ανέφερε «Τι έγινε από το 2013 μέχρι σήμερα; Προφανώς δεν έχει γίνει τίποτα, απαντώ εγώ. Περιμένω τη δικιά σας θέση. Γιατί δεν έχει οριστεί ακόμα νέος Εθνικός Συντονιστής; Θα οριστεί νέος Εθνικός Συντονιστής στα πλαίσια μιας υπηρεσίας η οποία δούλεψε πέντε χρόνια χωρίς να έχει παράξει τίποτα; Τελικά θα καταργηθεί; Θα πάρετε στο Υπουργείο την πρωτοβουλία και τη συγκεκριμένη υπηρεσία; Ο σχεδιασμός για τα ναρκωτικά θα γίνεται υπό τον συντονισμό της εθνικής Αρχής ή θα γίνεται από τον Υπουργό και το Υπουργείο; Και τέλος πάντων, τι έγινε αυτά τα τριάμισι χρόνια;».
Ο Υπουργός παραδέχτηκε την πολυετή ολιγωρία. «Υπάρχει μια καθυστέρηση -και αυτό είναι αλήθεια- και στην αντικατάσταση της Εθνικής Συντονίστριας, της οποίας έληξε η θητεία το καλοκαίρι, και στην εκπόνηση ενός συγκροτημένου εθνικού σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων… Ο βασικός λόγος είναι ότι θεωρούσαμε προϋπόθεση, για να προχωρήσουμε σε αυτό μια συνολική θεσμική αλλαγή στον ν. 4139. Δεν είχαμε, δυστυχώς, τη δυνατότητα του κατάλληλου πολιτικού και νομοθετικού χρόνου για να γίνει αυτό το πράγμα. Είμαστε σε συνεννόηση αυτήν την περίοδο με το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να δούμε κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες. Έχουμε ήδη κάνει μια πολύ σοβαρή δουλειά. Είναι στην τελική φάση επεξεργασίας αυτές οι αλλαγές. Θέλουμε να ενδυναμώσουμε τον θεσμό αυτόν και όχι να τον καταργήσουμε, προφανώς, ούτε να μεταφέρουμε την αρμοδιότητα στο Υπουργείο».
Ακολουθεί η πλήρης απομαγνητοφώνηση της συζήτησης:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, καλησπέρα. Ευχαριστώ που ήρθατε σήμερα. Στις 25 του προηγούμενου μήνα εκδώσατε επιστολή η οποία, μεταξύ άλλων, ζητάει κατάθεση προτάσεων από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, με στόχο τη διαμόρφωση ενός σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών. Εδώ οι εκπλήξεις ήταν δύο, μεταξύ άλλων, όπως είπα: Πρώτον, το ότι την εκδώσατε εσείς, παρακάμπτοντας ουσιαστικά την Εθνική Αρχή Συντονισμού για τα Ναρκωτικά και την Εθνική Συντονίστρια, η οποία δεν υπάρχει έτσι κι αλλιώς από τον Ιούλιο και δεύτερον, το ότι σε μια εκ των παραγράφων της σχετικής επιστολής αναφέρεται ότι το Υπουργείο έχει επεξεργαστεί πρόταση για τη δημιουργία και τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών, αφού πρώτα έχει απορρίψει τη δικιά μας ενάμιση μήνα πριν.
Για να μείνουμε στο πρώτο, κατ’ αρχάς σας είχα κάνει πέρυσι ήδη από τον Ιούλιο ερώτηση σχετικά με τη διαμόρφωση του εθνικού σχεδίου για τα ναρκωτικά, στα πλαίσια της λειτουργίας και της δράσης της Εθνικής Συντονίστριας για τα ναρκωτικά, που, όπως γνωρίζετε καλά, από τον ν. 4139/2013 υπήρχε μέχρι τον Ιούλιο. Υπάρχει η υπηρεσία, αλλά δεν υπάρχει η κεφαλή. Έχει λήξει η θητεία της συγκεκριμένης Συντονίστριας. Το σχέδιο, ο λόγος ύπαρξης και το αντικείμενο της δουλειάς της υποτιθέμενης ήταν η συγκρότηση εθνικών σχεδίων. Φαίνεται ότι δεν έχει γίνει τίποτα.
Σήμερα βλέπουμε ότι εσείς αναλαμβάνετε, παρακάμπτοντας την Αρχή, την πρωτοβουλία συγκρότησης, εκ του μηδενός πρακτικά, έτσι όπως φαίνεται, ενός σχεδίου για τα ναρκωτικά, το οποίο είναι μεν θετικό, προκύπτουν όμως κάποια ερωτήματα. Τι έγινε από το 2013 μέχρι σήμερα; Προφανώς δεν έχει γίνει τίποτα, απαντώ εγώ. Περιμένω τη δικιά σας θέση. Γιατί δεν έχει οριστεί ακόμα νέος Εθνικός Συντονιστής; Θα οριστεί νέος Εθνικός Συντονιστής στα πλαίσια μιας υπηρεσίας η οποία δούλεψε πέντε χρόνια χωρίς να έχει παράξει τίποτα; Τελικά θα καταργηθεί; Θα πάρετε στο Υπουργείο την πρωτοβουλία και τη συγκεκριμένη υπηρεσία; Ο σχεδιασμός για τα ναρκωτικά θα γίνεται υπό τον συντονισμό της εθνικής Αρχής ή θα γίνεται από τον Υπουργό και το Υπουργείο; Και τέλος πάντων, τι έγινε αυτά τα τριάμισι χρόνια;
Στο δεύτερο κομμάτι έχω την εύλογη ερώτηση και το εύλογο παράπονο ότι τον Ιούλιο καταθέσαμε τροπολογία για τη δημιουργία εποπτευόμενων χώρων χρήσης για τους εξαρτημένους από τις ψυχοτρόπες ουσίες κι η απάντηση του κ. Μαντά -μιας και απουσιάζατε στο εξωτερικό εκείνη την εποχή- ήταν «επί της ουσίας συμφωνούμε κλπ, αλλά ορισμένες λεπτομέρειες λείπουν, άρα δεν κάνουμε δεκτή την τροπολογία».
Τα ερωτήματα, λοιπόν, που προκύπτουν είναι τα εξής: Ποιες είναι οι λεπτομέρειες που απομένουν να διεκπεραιωθούν; Αν έγινε κάτι τέτοιο και επειδή η αναφορά σας στην επιστολή της 25ης Σεπτεμβρίου είναι πολύ γενικόλογη, θα μου επιτρέψετε να ρωτήσω: πότε θα γίνει και με ποιον τρόπο; Γιατί πείτε με καχύποπτο, αλλά με καλένδες μοιάζει. Η τοποθέτηση «έχουμε επεξεργαστεί μια νομοθετική ρύθμιση την οποία θα δούμε κάποια στιγμή στο μέλλον» μάλλον μοιάζει με καλένδες, με δεδομένο ότι η τελευταία παράγραφος της συγκεκριμένης επιστολής μοιάζει πάρα πολύ με απολογία προς αυτούς που έχουν μεγάλες αντιδράσεις στη δημιουργία τέτοιων κέντρων, τέτοιων χώρων εποπτευόμενης εξάρτησης. Για εμάς –και συμφωνώ με αυτά που λέτε- όλοι οι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος είναι θεμιτοί και πρέπει να υπάρχουν στη φαρέτρα του Υπουργείου. Πότε, λοιπόν θα γίνει αυτό;
Σας λέω από τώρα ότι εμείς με την πρώτη ευκαιρία θα καταθέσουμε ξανά την τροπολογία. Θέλω πραγματικά να ξέρω ποιες είναι οι λεπτομέρειες που λείπουν, γιατί κατά τη γνώμη μου -και θα το συζητήσουμε στη συνέχεια, για να μην τρώω άλλο χρόνο- δεν υπάρχουν λεπτομέρειες που να λείπουν. Υπάρχει μόνο έλλειψη πολιτικής βούλησης.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Μπαργιώτα.
Κύριε Υπουργέ, έχετε τρία λεπτά στη διάθεσή σας για την πρωτολογία σας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Αγαπητέ συνάδελφε, θα απαντήσω ξεκινώντας από το τελευταίο, για να το διευκρινίσουμε απολύτως. Υπάρχει προετοιμασία, έχουμε έτοιμη τροπολογία για να καλύψουμε θεσμικά τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης. Ξέρουμε πολύ καλά και έχουμε πειστεί απόλυτα ότι αυτό είναι ένα μέτρο μείωσης της βλάβης, μεταξύ άλλων, το οποίο εφαρμόζεται με επιτυχία σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης. Υπάρχουν περίπου ενενήντα τέτοιοι χώροι εποπτευόμενης χορήγησης ναρκωτικών σε επτά με οκτώ ευρωπαϊκές χώρες. Είναι μια καλή πρακτική, η οποία συμβάλλει, προφανώς με παρεμβάσεις συνοδές, όπως είναι για παράδειγμα προγράμματα street work για παρέμβαση και χορήγηση συρίγγων και προσπάθεια μείωσης της βλάβης στον δρόμο. Υπάρχουν παρεμβάσεις ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι ο πληθυσμός – στόχος είναι προβληματικοί χρήστες, είναι πολυχρήστες, πολλαπλών ουσιών, είναι άστεγοι, άρα χρειάζονται δομές και ξενώνες ημερήσιας, βραχείας παραμονής και κινητές μονάδες οι οποίες θα είναι σε κρίσιμα σημεία, ειδικά στο κέντρο του Λεκανοπεδίου όπου έχουμε την παραμονή τέτοιων ανθρώπων με σοβαρά προβλήματα τοξικοεξάρτησης.
Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι να προχωρήσουμε άμεσα στην αντιμετώπιση αυτής της εκκρεμότητας. Ο λόγος που δεν κάναμε δεκτή την τροπολογία -τον εξήγησε ο κ. Μαντάς- ήταν ότι θέλαμε να συνοδεύεται με μια ευρύτερη παρέμβαση αλλαγής στον ν. 4139, τον νόμο του 2013, που ήταν ένας προοδευτικός νόμος, που τον είχαμε ψηφίσει κι εμείς τότε ως Αντιπολίτευση και που πραγματικά προσπαθεί να βάλει τις προτεραιότητες μιας πολιτικής από τη σκοπιά των αναγκών των εξαρτημένων και όχι μόνο από μια αμιγώς κατασταλτική σκοπιά, όπως υπήρχε μέχρι τώρα.
Η διαφορά στην πρόταση είναι η εξής. Εκτός από την Αιτιολογική Έκθεση που είναι σχεδόν ταυτόσημη, τα τρία στοιχεία τα οποία υπάρχουν είναι ότι: Πρώτον, προβλέπονται όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας αυτών των δομών με υπουργική απόφαση, που το εξειδικεύει περισσότερο. Δεύτερον, προβλέπεται ένα μητρώο καταγραφής των ληπτών υπηρεσιών αυτού του τύπου, το οποίο είναι πολύ σημαντικό, ένα registry δηλαδή. Και το τρίτο -και ίσως το πιο σημαντικό απ’ όλα- είναι ότι προβλέπεται πως δεν θα διώκονται αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα έχουν προβλήματα παραβατικότητας και συλλήψεων από την αστυνομία κ.λπ. στον βαθμό που παρακολουθούνται και εντάσσονται σε αυτό το μητρώο το οποίο προανέφερα.
Αυτά νομίζω ότι είναι τρία ποιοτικά στοιχεία πολύ σημαντικά που διαφοροποιούν την πρόταση. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο επεξεργασμένη. Επί της ουσίας είναι στην ίδια κατεύθυνση και νομίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία στο αμέσως επόμενο διάστημα να τη συζητήσουμε στη Βουλή.
Τώρα, όσον αφορά τον συνολικό σχεδιασμό στον οποίο αναφερθήκατε, υπάρχει μια καθυστέρηση -και αυτό είναι αλήθεια- και στην αντικατάσταση της Εθνικής Συντονίστριας, της οποίας έληξε η θητεία το καλοκαίρι, και στην εκπόνηση ενός συγκροτημένου εθνικού σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. Το εξήγησα και την προηγούμενη φορά: Ο βασικός λόγος είναι ότι θεωρούσαμε προϋπόθεση για να προχωρήσουμε σε αυτό μια συνολική θεσμική αλλαγή στον ν. 4139. Δεν είχαμε, δυστυχώς, τη δυνατότητα του κατάλληλου πολιτικού και νομοθετικού χρόνου για να γίνει αυτό το πράγμα. Είμαστε σε συνεννόηση αυτήν την περίοδο με το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να δούμε κάποιες τελευταίες εκκρεμότητες. Έχουμε ήδη κάνει μια πολύ σοβαρή δουλειά. Είναι στην τελική φάση επεξεργασίας αυτές οι αλλαγές. Θέλουμε να ενδυναμώσουμε τον θεσμό αυτόν και όχι να τον καταργήσουμε, προφανώς, ούτε να μεταφέρουμε την αρμοδιότητα στο Υπουργείο. Έχουμε συμφωνήσει ότι ο θεσμός αυτός θα είναι υπό την αιγίδα του Πρωθυπουργού, όπως και σήμερα. Προσπαθούμε να περιορίσουμε τον αριθμό των μελών της Επιτροπής Εθνικού Σχεδιασμού και Συντονισμού και να περιορίσουμε και το φάσμα των εμπλεκομένων υπηρεσιών, έτσι ώστε να είναι ένα όργανο κατ’ αρχήν ευέλικτο και αποτελεσματικό και κυρίως να έχει επιστημονική τεκμηρίωση. Προσπαθούμε να ενισχύσουμε τη διοικητική – επιστημονική, οργανωτική υποστήριξη αυτού του θεσμού, έτσι ώστε πραγματικά να συνεισφέρει σε μια ουσιαστική σύνθεση των επιμέρους σχεδίων δράσεων που έχουν όλοι οι εποπτευόμενοι από το Υπουργείο φορείς που προωθούν δημόσιες πολιτικές κατά της εξάρτησης.
Η βασική αλλαγή που επίσης θα φέρουμε είναι ότι διευρύνουμε το περιεχόμενο της εξάρτησης, που δεν αφορά μόνο τα ναρκωτικά. Αφορά και τις λεγόμενες αναδυόμενες εξαρτήσεις. Έχουμε το αλκοόλ, έχουμε την εξάρτηση από το διαδίκτυο και τον τζόγο. Αυτά είναι νέα πεδία, έχουν κληροδοτηθεί από την κρίση και έχει επιδεινωθεί η εικόνα στην κοινωνία σε αυτά τα θέματα και νομίζω ότι χρειάζεται μια σοβαρή και συγκροτημένη πολιτική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Κύριε Υπουργέ, να σας υπενθυμίσω ότι έχετε και δευτερολογία.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Το ότι δεν είχαμε εθνικό σχέδιο δράσης δεν σημαίνει, αγαπητέ συνάδελφε, ότι αυτά τα χρόνια δεν έγιναν προσπάθειες να ενδυναμωθούν οι συγκεκριμένοι φορείς που δραστηριοποιούνται σε αυτό το πεδίο -το ΚΕΘΕΑ, ο ΟΚΑΝΑ, το 18 ΑΝΩ, το ΨΝΘ, τα κέντρα πρόληψης-, προωθώντας μια συνολική και ολιστική προσέγγιση που ξεκινάει από την πρόληψη και φτάνει μέχρι τη μείωση της βλάβης, την απεξάρτηση και φυσικά την κοινωνική επανένταξη. Ενισχύθηκαν με επιπλέον προσωπικό, με ογδόντα θέσεις αορίστου χρόνου, όπου έχουν ολοκληρωθεί οι προσλήψεις και έχουν ενισχυθεί αυτές οι δομές. Τώρα προετοιμάζουμε άλλη μια Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου για περαιτέρω ενίσχυση αυτών των δομών. Ενισχύθηκαν και χρηματοδοτικά, όσο ήταν δυνατόν αυτά τα χρόνια των περικοπών, και νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο μιας βιώσιμης επανεκκίνησης σε αυτό το πεδίο του εθνικού σχεδιασμού και συντονισμού στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κύριε συνάδελφε, έχετε τρία λεπτά στη διάθεσή σας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι που συμφωνούμε στην ανάγκη διατήρησης και ενδυνάμωσης του θεσμού του εθνικού συντονιστή για τα ναρκωτικά στη μορφή που έχει νομοθετηθεί από τον προοδευτικό νόμο, όπως είπατε, τον ν. 4139. Χαίρομαι, επίσης, που συμφωνούμε, με άλλα λόγια, αναπόφευκτα στο ότι πολύ λίγα πράγματα έγιναν προς την κατεύθυνση της συγκρότησης μιας συνεκτικής εθνικής πολιτικής για τα ναρκωτικά. Είμαστε ακόμη εκεί που ήμασταν και παλιότερα, σε εσωτερικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς οι οποίοι δεν μπορούν να ξεπεραστούν αν δεν υπάρχει συγκροτημένο σχέδιο.
Εγώ δεν θέλω να μηδενίσω –δεν λέω ότι δεν έγινε τίποτα-, θέλω όμως να επισημάνω ότι δυστυχώς η κατάσταση στην Αθήνα συνεχώς χειροτερεύει, ότι οι άνθρωποι στους δρόμους εξακολουθούν να έχουν τεράστια προβλήματα, να πεθαίνουν πολλές φορές. Είδαμε τελευταία σε μια σοκαριστική εκπομπή κοριτσάκι δέκα χρονών με overdose στον ΟΚΑΝΑ. Τα προβλήματα, λοιπόν, είναι συγκεκριμένα. Η μάχη είναι σκληρή και δύσκολη απέναντι σε όλο αυτό το αισχρό κύκλωμα των ναρκωτικών και από εκεί προκύπτει η ανάγκη να σας πιέζουμε, και θα συνεχίζουμε να σας πιέζουμε, για πράγματα που, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε να είχαν γίνει ήδη. Θα μπορούσαν να είχαν γίνει ήδη.
Χαίρομαι που θα κατεβάσετε μια άλλη τροπολογία πανομοιότυπη με τη δικιά μου. Πολύ φοβάμαι ότι οφείλω να πω πως η τροπολογία μας ήταν ώριμη. Στηρίζεται και στην εμπειρία του ΟΚΑΝΑ, γιατί, όπως ξέρετε καλά, έχει «τρέξει» ένα πρόγραμμα. Το τρίτο, για παράδειγμα, που είπατε, της νομιμοποίησης, είχε γίνει. Ήταν μια αδυναμία του ν. 4139, ενώ ο ν. 4236 -αν θυμάμαι καλά- ήταν που ήρθε να διορθώσει το κενό. Υπάρχει το νομικό καθεστώς για να λειτουργήσει αύριο το θέμα των εποπτευόμενων χρήσεων.
Συμφωνούμε, η βιβλιογραφία είναι συντριπτική. Η χρησιμότητα τέτοιων κέντρων είναι συντριπτικά τεκμηριωμένη στη βιβλιογραφία, από τις καλές πρακτικές της Ολλανδίας. Δεν υπάρχει ούτε ένας θάνατος καταγεγραμμένος σε κανένα από τα κέντρα εποπτευόμενης χορήγησης που υπάρχουν σε όλον τον κόσμο και αυτό τα λέει όλα, ακριβώς γιατί υπάρχουν οι γιατροί που μπορούν να παρέμβουν άμεσα. Να πούμε μόνον, εις επίρρωση αυτών που λέτε, ότι αποσκοπούν στη θεραπεία, στην αντιμετώπιση και στην προσέλκυση -αν θέλετε- στο δίκτυο των υπηρεσιών για τα ναρκωτικά ανθρώπων οι οποίοι ζουν στο πεζοδρόμιο, δεν είναι καταγεγραμμένοι, και είναι πολύ μακριά από οποιαδήποτε βοήθεια που θα μπορούσε να τους παρασχεθεί με δικιά τους πρωτοβουλία. Μεταξύ άλλων πολλών αυτά τα κέντρα λειτούργησαν σε όλη την Ευρώπη και ως κίνητρο για να προσελκύσει τέτοιους ανθρώπους και να τους εντάξει σε όλα τα άλλα προγράμματα υποκατάστασης, κοινωνικής και ψυχολογικής υποστήριξης κ.λπ. Είναι ένα πολύ σημαντικό μέτρο.
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι με πικρία διαπιστώνω πως η μόνη «λεπτομέρεια» που μεσολάβησε, από τότε που καταθέσαμε την τροπολογία μέχρι σήμερα που ξανασυζητάμε το θέμα, είναι η αστυνομική επιχείρηση – «σκούπα» στο Πεδίον του Άρεως, η οποία μπορεί μεν να εξυπηρέτησε ή να ικανοποίησε τους περίοικους, οι οποίοι πολύ λογικά το μόνο που θέλουν –και το καταλαβαίνω απολύτως- είναι να μην έχουν το πρόβλημα στα πόδια τους, αλλά αυτό που έκανε στην πραγματικότητα είναι ότι σήμερα οι τοξικομανείς δεν πεθαίνουν στο Πεδίον του Άρεως, αλλά πεθαίνουν στην Πλατεία Βάθης.
Γιατί αυτό που έγινε στην πραγματικότητα είναι ότι αποσύρθηκαν σε μια ακόμα πιο υποβαθμισμένη, ακόμα πιο προβληματική και ακόμα πιο επικίνδυνη ζώνη. Μέχρι τώρα είναι η μόνη δράση που έχει να κάνει με το συγκεκριμένο πρόβλημα στην Αθήνα, το οποίο είναι μεγάλο.
Ξέρετε καλά ότι υπολογίζονται σε 8.000 με 9.000 οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν πρόβλημα με εξαρτησιογόνες ουσίες και κυρίως με οπιοειδή. Υπάρχει και μια μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης που λέει ότι υπάρχουν και άλλοι 10.000 άνθρωποι, περίπου, στην Ελλάδα, οι οποίοι είναι εκτός καταγραφής και για αυτούς κυρίως μιλάμε σήμερα, για αυτούς που είναι εκτός καταγραφής, εκτός ραντάρ, που ζουν στο πεζοδρόμιο, εκπορνεύονται, έχουν εγκληματικότητα. Τα κέντρα ελεγχόμενης χορήγησης έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την εγκληματικότητα των χρηστών, ησυχάζουν τις γειτονιές, προστατεύουν τη ζωή τους, μειώνουν τις πιθανότητες θανάτου, αλλά ακόμη και αυτήν την ίδια τη διείσδυση για τα ναρκωτικά.
Πολύ φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να επιμείνουμε. Η εικόνα που έχω είναι ότι δεν μπορείτε να δεσμευτείτε. Το «πολύ σύντομα» που είπατε ελπίζω πραγματικά να είναι πολύ σύντομα. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα. Δεν επιτρέπονται ανταγωνισμοί. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ανταγωνισμοί στον ευρύτερο χώρο της κοινωνίας, του οικοσυστήματος, των υπηρεσιών που έχουν σημαντικό έργο άλλες και δεν θέλω να υποβαθμίσω καμία. Δεν μπορεί, όμως, να διστάζουμε να νομοθετήσουμε, γιατί κάποιοι πιστεύουν περισσότερο σε έναν τρόπο αντιμετώπισης και κάποιοι άλλοι σε κάποιον άλλον. Νομίζω ότι όλοι οι τρόποι αφορούν διαφορετικούς πληθυσμούς, όλοι οι τρόποι πρέπει να υπάρχουν διαθέσιμοι.
Ο Δήμος Αθηναίων που έχει κάνει πολλή δουλειά και πολύ μεγάλη προσπάθεια το ζητάει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Νομίζω ότι είναι επείγον πραγματικά να λυθεί αυτό το ζήτημα και να δοθεί μια δυνατότητα. Επαναλαμβάνω -και κλείνω με αυτό- ότι και η τεχνογνωσία υπάρχει στον ΟΚΑΝΑ και το θεσμικό μας πλαίσιο είναι ώριμο εδώ και πολύ καιρό.
Σας ευχαριστώ.