Αποζημίωση 659.512,42 ευρώ επιδικάστηκε στους γονείς 23χρονου παχύσαρκου φοιτητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ο οποίος υπέστη μη αναστρέψιμη εγκεφαλική βλάβη έπειτα από έξι επεμβάσεις στις οποίες υπεβλήθη προκειμένου να χάσει βάρος.
Ο άτυχος φοιτητής εισήχθη σε ιδιωτικό θεραπευτήριο για να υποβληθεί σε γαστρεκτομή – γνωστή ως sleevegastrectomy- προκειμένου να χάσει βάρος και λόγω ιατρικών λαθών και παραλήψεων, μετά από έξι επεμβάσεις, πήρε εξιτήριο αλλά είχε ήδη υποστεί οριστική μη αναστρέψιμη εγκεφαλική βλάβη με πλήρη ανικανότητα αυτοεξυπηρέτησής του.
Οι γονείς του 23χρονου είχαν προσφύγει στα δικαστήρια, διεκδικώντας συνολικά 4.855.478,34 ευρώ. Συγκεκριμένα, διεκδίκησαν αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που έχουν ήδη υποστεί το ποσό του 1.234.844,55 ευρώ, για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης τους, το ποσό των 3.620.633,79 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, και επιπλέον το ποσό των 4.014,49 ευρώ μηνιαίως επί τρία χρόνια (2013-2016).
Τελικά τους επιδικάστηκε αποζημίωση 659.512,42 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, και μηνιαία αποζημίωση 3.000 ευρώ για τρία χρόνια (2013-2016), ενώ οι δικαστές επιδίκασαν στους υπεύθυνους γιατρούς και την ιδιωτική κλινική δικαστικά έξοδα που ανέρχονται στο ποσό των 32.000 ευρώ.
Το χρονικό
Ο νεαρός είδε στο διαδίκτυο διαφήμιση εξειδικευμένου γιατρού που θα έλυνε το πρόβλημα τις παχυσαρκίας που έντονα τον απασχολούσε. Τον Νοέμβριο του 2008 αποφάσισε να κάνει την επέμβαση με λαπαροσκοπική αφαίρεση του μεγαλύτερου τμήματος του στομάχου, έτσι ώστε, με το περιορισμό της χωρητικότητάς του (κατά ποσοστό 75%), το αίσθημα της πείνας να ικανοποιείται με την πρόσληψη μικρότερης ποσότητας φαγητού, και συνεπώς να χάνει βάρος.
Η επέμβαση διήρκεσε 1,5 ώρα και ο θεράπων γιατρός μαζί με τους βοηθούς του αφαίρεσαν το αναγκαίο τμήμα του στομάχου και στην συνέχεια προέβησαν στη συρραφή του εναπομείναντος τμήματος του, με ειδικά κλιπς.
Την επόμενη ημέρα της επέμβασης ο αιματοκρίτης υποχώρησε σε ιδιαίτερα επικίνδυνα επίπεδα και ο θεράπων ιατρός αποφάσισε να προχωρήσει άμεσα σε δεύτερη χειρουργική επέμβαση. Όμως, κατά τη δεύτερη αυτή χειρουργική επέμβαση ο γιατρός προκάλεσε τραύμα στο κολόβωμα του στομάχου με κάποιο από τα ιατρικά εργαλεία που χρησιμοποίησε για να σταματήσει την αιμορραγία. Συγκεκριμένα, τραυμάτισε τον εναπομείναντα θόλο του στομάχου προκαλώντας οπή διαμέτρου 1,5 περίπου εκατοστού, οπότε, για να εμποδίσει τη διαφυγή από αυτήν των γαστρικών υγρών, προχώρησε στη συρραφή της. Ο θεράπων ιατρός στο πρακτικό χειρουργείου που συνέταξε δεν κατέγραψε το περιστατικό, παρά μόνο ανέφερε ότι προέβη σε ενίσχυση της περιοχής του στομάχου με συρραφή ώστε να μη γίνει αντιληπτό το ιατρικό σφάλμα το οποίο είχε ήδη διαπράξει. Κατόπιν εμφανίστηκε δυσκολία στην αναπνοή, 39°C πυρετός και στη συνέχεια εκδηλώθηκε «έντονη ταχύπνοια με επιπόλαιες αναπνοές, κυάνωση και τετρακινητικότητα με χαώδεις κινήσεις». Λίγο αργότερα έχασε κάθε επαφή με το περιβάλλον. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου εκτιμήθηκε ότι είχε εκδηλώσει σύνδρομο οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας (ARDS).
Παρ’ όλα αυτά, ο φοιτητής συνέχισε να έχει υψηλό πυρετό και λευκοκυττάρωση και υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία. Τότε αντιλήφθηκαν οι γιατροί ότι υπήρχε διαφυγή γαστρικών υγρών. Σε νέα τρίτη επέμβαση διαπιστώθηκε ότι όντως «υπήρχε σημαντική διαρροή γαστρικών υγρών από την οπή που από αμέλεια είχε προκαλέσει στον θόλο του στομάχου του ασθενούς του ο γιατρός, κατά την προηγούμενη χειρουργική επέμβαση».
Μετά δύο περίπου μήνες διαπιστώθηκε ότι συνεχιζόταν η εκροή γαστρικών υγρών και ο 23χρονος εμφάνισε πνευμοπεριτόναιο. Οπότε υπεβλήθη σε νέα τέταρτη κατά σειρά επέμβαση και του αφαιρέθηκε το εναπομείναν τμήμα του θόλου του στομάχου.
Ακολούθησαν δύο ακόμα επεμβάσεις. Η πρώτη (5η κατά σειρά) για την περιτονίτιδα και η δεύτερη (6η) λόγω αποφρακτικού ειλεού και γαγγραινώδους χολοκυστίτιδας όπου αναγκαστικά του αφαιρέθηκε η χολή. Τόσο στον θεράποντα ιατρό όσο και σε γιατρούς του θεραπευτηρίου καταλογίστηκε σειρά ιατρικών λαθών και αστοχιών που είχαν ως αποτέλεσμα να καταστεί «φυτό» ο άτυχος φοιτητής. Επίσης, τους καταλογίστηκε πλημμελής άσκηση των ιατρικών καθηκόντων τους, ενώ αποδίδονται ευθύνες και στο υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό του θεραπευτηρίου.
Η δήλωση της δικηγόρου του φοιτητή.
Το Nextdel έλαβε και δημοσιεύει την διευκρινίσεις της δικηγόρου της οικογένειας του 23χρονου φητητή
Σας αποστέλλω το παρόν μήνυμα εκ μέρους της οικογένειας του 23χρονου ασθενούς που έμεινε ανάπηρος από ιατρικό σφάλμα του θεράποντος ιατρού και της κλινικής, όπως τουλάχιστον ορίζει η πρωτόδικη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Χθες, 07/06/2015, δημοσιεύθηκε η συγκεκριμένη υπόθεση από πολλές εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς ως υπόθεση στην οποία επιδικάσθηκε αποζημίωση «ρεκόρ» και «μαμούθ». Αυτοί οι χαρακτηρισμοί όχι μόνο δε βοηθούν το δύστυχο παιδί που σχεδόν έχασε τη ζωή του, αλλά δεν ανταποκρίνονται και στην πραγματικότητα. Ένα επιμελέστερο διάβασμα της απόφασης δείχνει ότι η αποζημίωση όχι μόνο «μαμούθ» δεν είναι, αλλά επ’ ουδενί δεν ανταποκρίνεται στις οικονομικές ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί πλέον για το παιδί, στην ηθική βλάβη που έχει υποστεί και βέβαια ματαιώνεται κάθε ελπίδα της οικογένειας για μεταφορά του παιδιού σε κέντρο αποκατάστασης του εξωτερικού, όπου η παραμονή για ένα μήνα μπορεί να κοστίσει 150.000 ευρώ και για να μπορεί να μιλήσει κάποιος για πιθανότητες έστω ελαφράς βελτίωσης, η νοσηλεία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον έξι μηνών.
Ακούσαμε κάτι για 900.000 ευρώ αποζημίωση. Κατ’ ακριβολογία, το ποσό της ηθικής βλάβης είναι 350.000 ευρώ και τα υπόλοιπα είναι 3.000 ευρώ μηνιαίως για τρία χρόνια και 309.000 ευρώ για ποσά που οι γονείς έχουν ήδη αποδεδειγμένα δαπανήσει και τους επιστρέφονται. Σχετικά με τη δικαστική δαπάνη, επίσης «μαμούθ» ύψους 32.000 ευρώ που επιδικάστηκε, να τονίσω ότι το δικαστικό ένσημο μόνο που αναγκάστηκαν οι γονείς να καταβάλουν για να γίνει η συγκεκριμένη δίκη υπέρ Ελληνικού Δημοσίου, ήταν 55.000 ευρώ, πέραν όλων των άλλων εξόδων της δίκης. Κατά συνέπεια, η επιστροφή της δικαστικής δαπάνης μόνο των 32.000 ευρώ κάθε άλλο παρά μεγάλη μπορεί να θεωρηθεί.
Η δικαστική αυτή απόφαση, παρόλο που και εμένα θα μου άρεσε να συνεχίζει να αποκαλείται απόφαση ρεκόρ για λόγους διαφήμισης του γραφείου μας, δυστυχώς θεωρούμε πως δεν ανταποκρίνεται ούτε στις βασικές ανάγκες που έχει το παιδί. Ακούμε πως στις ξένες χώρες, ειδικά στην Αμερική, τα ποσά των αποζημιώσεων κυμαίνονται σε άλλα μεγέθη, πιο πραγματικά σε σχέση με τη βλάβη που έχει υποστεί ο παθών. Δε θα ήθελα να χαρακτηρίσω τα ποσά που επιδικάζονται στην Ελλάδα συμβολικά, γιατί ίσως αποτελεί πρόκληση, εν μέσω κρίσης, να θεωρούμε ευκαταφρόνητο το ποσό των 350.000 ευρώ που επιδικάστηκε για ηθική βλάβη. Όμως, αν αναλογιστεί κανείς τα υπέρογκα έξοδα στα οποία υποβάλλεται πλέον το παιδί αυτό για να ζήσει, καθώς και την τεράστια –από τις λίγες στα ελληνικά χρονικά- καταστροφή που έχει υποστεί, με δεδομένο ότι ήταν απόλυτα υγιές πριν, σε συνδυασμό με τη φορολόγηση του επιδικασθέντος ποσού, ίσως μπορεί να γίνει κατανοητή η θέση της οικογένειας που δεν είναι ικανοποιημένη με το ποσό της ηθικής βλάβης που επιδικάστηκε.
Αν θέλει κάποιος να βοηθήσει αυτό το παιδί να διατηρήσει μια θρυαλλίδα ελπίδας για βελτίωση που μπορεί να έχει εξαντλώντας και την πιθανότητα μετάβασης στο εξωτερικό σε κέντρο αποκατάστασης για ικανό χρονικό διάστημα, θα πρέπει να σταματήσει να μιλάει για αποζημιώσεις «ρεκόρ», γιατί κάνει την αποζημίωση να φαίνεται μεγάλη, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι. Και έτσι αποκόπτει τη δυνατότητα για αύξηση αυτής της αποζημίωσης, η οποία είναι άμεσης και πραγματικής ανάγκης.