Το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί ως αρωματική ύλη από την αρχαιότητα. Έχει βρεθεί σε αιγυπτιακές πυραμίδες, ενώ ήταν γνωστό και στην αρχαία Ελλάδα. Το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί ως καρύκευμα, αλλά και ως φάρμακο. Ο Ιπποκράτης συνιστά τη χρήση του σκόρδου, χρησιμοποιώντας το για τη θεραπεία πολλών ασθενειών.
Το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και λοιμώξεων, για προβλήματα που σχετίζονται με τις αρθρώσεις, ως επίδεσμος πληγών, ακόμα και για την πανούκλα. Οι Αιγύπτιοι έτρωγαν σκόρδο για να αυξήσουν τη δύναμη και την αντοχή τους. Σκελίδες σκόρδο βρέθηκαν στον τάφο του βασιλιά Τουταγχαμών (1334 π.Χ. – 1325 π.Χ.).
Η σύγχρονη έρευνα έχει πλέον δείξει πως το σκόρδο έχει μια πληθώρα από θεραπευτικά οφέλη, όπως μείωση της χοληστερόλης και της αρτηριακής πίεσης, αύξηση της αθλητικής απόδοσης, ανάπτυξη γερών οστών, αποτοξίνωση από τα βαρέα μέταλλα, και ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Το σκόρδο είναι αντιμυκητιακό, αντι-βακτηριακό και αντι-ιικό, ενώ, παράλληλα, βοηθάει στη γρήγορη ανάρρωση από το κρυολόγημα και τη γρίπη.
Λόγω των αντιοξειδωτικών που περιέχει το σκόρδο, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη της άνοιας και της νόσου του Αλτσχάιμερ και αποτρέπει τη δημιουργία ελεύθερων ριζών στο σώμα. Το σκόρδο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του πονόλαιμου ή για λοιμώξεις του αυτιού. Το σκόρδο περιέχει ένα συστατικό που ονομάζεται αλλιίνη, το οποίο προέρχεται από το αμινοξύ κυστεΐνη.
Όταν το σκόρδο μασιέται, η αλλιίνη απελευθερώνει αλλισίνη, μια ένωση που εκπέμπει υδρόθειο. Αυτό το υδρόθειο βοηθά να χαλαρώσει τα αιμοφόρα αγγεία, ενώ, ταυτόχρονα, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες. Πολλοί από τους κατοίκους των λεγόμενων Μπλε Ζωνών, όπου οι άνθρωποι είναι γνωστό ότι ζουν περισσότερο από 100 χρόνια, έχουν δίαιτες που περιέχουν πολύ σκόρδο.
.jpg)
