Ενόψει των επικείμενων εκλογών της 20ης του Σεπτέμβρη, κρίνουμε αναγκαίο να σχολιάσουμε τα πεπραγμένα του κυβερνητικού συνασπισμού (ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ), εστιάζοντας στο δικό μας χώρο, αυτόν της υγείας, αλλά κυρίως να δούμε τις προεκλογικές εξαγγελίες του κυβερνώντος κόμματος για τον εν λόγω χώρο, όπως αυτές διατυπώνονται στο «Σχέδιο κυβερνητικού προγράμματος» που κυκλοφορήθηκε τον Αύγουστο του 2015.
Στη σελίδα 40 λοιπόν που αρχίζει η αναφορά στην υγεία, διακρίνουμε μια ρητορική αοριστολογίας με έντονα τα στοιχεία της απουσίας απ’ την πραγματικότητα, αλλά κυρίως διαπιστώνουμε πως το ύφος του κειμένου, παραβλέπει ή αποσιωπεί το γεγονός ότι επί επτά μήνες η ηγεσία του υπουργείου υγείας ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ. Θα έλεγε κανείς μάλιστα, πως οι εξαγγελλόμενες δεσμεύσεις της πρώτης κυρίως παραγράφου για «αναδιοργάνωση του ΕΣΥ, ανάσχεση της λειτουργικής κατάρρευσης των δημοσίων δομών και διευκόλυνση της φροντίδας των πολιτών», έχουν γραφεί πριν τις εκλογές της 25ης του Ιανουαρίου και βιαστικά βγήκαν απ’ τον καταψύκτη των προεκλογικών γενικολογιών, μόνο και μόνο για να γεμίσουν τη σελίδα που τις φιλοξενεί…
Στις τρεισήμισι σελίδες της αναφοράς στην υγεία, και ο πιο καλόπιστος αναγνώστης, με κόπο θα βρει μερικά απτά αποτελέσματα της πολιτικής του Υπουργείου Υγείας. Παρά τον υπερτονισμό της (σωστής και δίκαιης) κατάργησης του εισιτηρίου πρόσβασης των 5 € στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, ο απολογισμός των πεπραγμένων του υπουργικού επιτελείου φαντάζει εξαιρετικά αναιμικός, πνιγμένος μέσα στην σύγχυση της υπαρξιακής ταραχής που διαπνέει το κείμενο, διατυπώνοντας από τη μια, την ανάγκη της ανάδειξης της ταξικής διάστασης της προσβασιμότητας στις δομές της υγείας, διαπράττοντας δε την αποδυνάμωση της ΠΦΥ και των υπηρεσιών του ΠΕΔΥ.
Προβάλλοντας τις υποσχέσεις για προσλήψεις ως επίτευγμα και παραθέτοντας μια σειρά ημιτελών προτάσεων χωρίς σαφές αντικείμενο αποτίμησης, το κείμενο στη συνέχειά του επιδίδεται σε μια σειρά εξαγγελιών, δημιουργώντας ευλόγως το ερώτημα τι ήταν αυτό που εμπόδισε την κυβέρνηση να πραγματοποιήσει έστω ελάχιστο μέρος απ’ την υλοποίησή τους.
Η ανάπτυξη εθνικού δικτύου ΠΦΥ, η λειτουργική αναβάθμιση των δομών του ΠΕΔΥ, η αναδιοργάνωση των δημοσίων νοσοκομείων, η ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων σε θέματα δημόσιας υγείας, η πολιτική της πρόληψης στον τομέα των εξαρτήσεων από ουσίες, η διασφάλιση της δημοκρατικής λειτουργίας των νοσοκομείων, η ολοκλήρωση της προετοιμασίας του Χάρτη Υγείας, η ενίσχυση της
καινοτομίας στην πληροφορική και η δίκαιη και βιώσιμη χρηματοδότηση του ΕΣΥ, βάσει της παρούσας δέσμης εξαγγελιών του Αυγούστου του 2015 αποτελούν τους πυλώνες του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που σκωπτικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «πάγιο» ανεξαρτήτως του κόμματος που αναλαμβάνει τα ηνία του υπουργείου Υγείας, εισάγοντάς μας σε ένα πολιτικό σκηνικό, τουλάχιστον σουρεαλιστικό…
Φτάνοντας στο τέλος του σχολιαζόμενου σχεδίου για την υγεία, διαβάζουμε για την προαναγγελλόμενη αναχρηματοδότηση της δημόσιας περίθαλψης, την επανεπένδυση στην ΠΦΥ, την ενίσχυση του ρόλου της επιτροπής διαπραγμάτευσης του ΕΟΠΥΥ, την ανατιμολόγηση των εργαστηριακών εξετάσεων, την ενσωμάτωση των διαγνωστικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων, την αναβάθμιση της δημόσιας φαρμακευτικής πολιτικής με τη μείωση της συμμετοχής των πολιτών στη φαρμακευτική δαπάνη, προτάσεις που περισσότερο φαντάζουν ως ομολογία αστοχίας και πολιτικής στειρότητας, παρά ως ελπιδοφόρες εξαγγελίες με πιθανότητες άμεσης ή έστω έμμεσης υλοποίησης.
Όλες οι προαναφερθείσες εξαγγελίες λοιπόν, θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν θέσεις ενός κόμματος που διεκδικεί την εξουσία από κάποια κυβέρνηση που αδυνατεί να τις υλοποιήσει…
Τι θα αλλάξει άραγε στο άμεσο μέλλον, που θα επιτρέψει στο ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει αυτά που μόλις τώρα απέτυχε ακόμα και να τα «ακουμπήσει»;
Εν κατακλείδι, στη διάρκεια του επταμήνου που διανύθηκε, τελματώθηκαν μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που απασχολούν το νευραλγικό χώρο της υγείας και επιδεινώθηκε σημαντικά η ήδη άσχημη εικόνα του πληγέντος από τα μνημόνια ΕΣΥ, χωρίς η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να μπορέσει να αναστρέψει την αλγεινή εικόνα της υποχρηματοδότησης, της φθοράς, της εγκατάλειψης, της υποστελέχωσης και του μαρασμού του Εθνικού Συστήματος Υγείας που είχαν εγκαινιάσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τέλος, θεωρείται απολύτως αναγκαία η μελέτη όλων των εξαγγελιών των κομμάτων που κατέρχονται στον εκλογικό στίβο ώστε οι νοσηλευτές της χώρας να ενημερωθούν αναλυτικά προκειμένου να επιλέξουν στις 20 του Σεπτέμβρη.