Η ώρα λήψης των αντιϋπερτασικών φαρμάκων φαίνεται τελικά να έχει σημαντική επίδραση στην εκδήλωση διαβήτη τύπου ΙΙ ή όχι, σύμφωνα με νέα ισπανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Diabetologia.
Ο Δρ Ραμον Χερμιντα και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Βιγκο, διαπίστωσαν ότι η λήψη των αντιϋπερτασικών φαρμάκων πριν τον βραδινό ύπνο αντί το πρωί μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ.
Στα άτομα που πάσχουν από υπέρταση, συνήθως η αρτηριακή πίεση του αίματος δεν μειώνεται σταδιακά κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπως συμβαίνει στα υγιή άτομα. Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι αυτό συντελεί στην αύξηση του κινδύνου εκδήλωσης διαβήτη τύπου ΙΙ, συγκριτικά με πάσχοντες από υπέρταση των οποίων όμως η αρτηριακή πίεση μειώνεται σταδιακά κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου.
Ο Δρ Χερμιντα και οι συνεργάτες του μελέτησαν κλινικά δεδομένα που αφορούσαν πάνω από 2.000 άτομα που έπασχαν από υπέρταση, όχι όμως από διαβήτη. Με τυχαία επιλογή οι ασθενείς, είτε είχαν πάρει τα φάρμακα το πρωί μόλις ξυπνούσαν, είτε πριν τον βραδινό ύπνο. Κατά τη διάρκεια των έξι ετών που διήρκεσε η έρευνα, 171 άτομα εκδήλωσαν διαβήτη τύπου ΙΙ.
Οι ασθενείς της ομάδας της νυχτερινής λήψης των αντιϋπερτασικών εμφάνισαν σημαντική μείωση της νυχτερινής αρτηριακής πίεσης του αίματος, με μόνο το 22% να μην εμφανίζει σταδιακή μείωση, έναντι 52% αυτών που έπαιρναν τα φάρμακα το πρωί.
Ο κίνδυνος διαβήτη τύπου ΙΙ ήταν μικρότερος στην πρώτη ομάδα, έναντι της δεύτερης, ακόμα και όταν συνεκτιμήθηκαν άλλοι συνεισφέροντες παράγοντες.
Ειδικότερα, η πιθανότητα διαβήτη τύπου ΙΙ μειωνόταν κατά 61% για τα άτομα που έπαιρναν αναστολείς του υποδοχέα αγγειοτενσίνης το βράδυ, αντί το πρωί. Για όσους έπαιρναν αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης η μείωση έφτανε στο 69%. Τέλος, τα άτομα που έπαιρναν β-αναστολείς είχαν μειωμένο κίνδυνο διαβήτη κατά 65%, όταν έπαιρναν τα φάρμακα το βράδυ.
Τα προαναφερόμενα αντιϋπερτασικά φάρμακα στοχεύουν στον έλεγχο της αγγειοτενσίνης, μιας ορμόνης που προκαλεί σύσφιξη των αγγείων και αύξηση της αρτηριακής πίεσης του αίματος. Επίσης, η αγγειοτενσίνη μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση της έκκρισης της γλυκόζης του αίματος από το ήπαρ και μείωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Οι δύο αυτές καταστάσεις συντελούν στην εκδήλωση του διαβήτη τύπου ΙΙ.