Σε απόγνωση βρίσκονται οι λιγοστοί υπάλληλοι στο ψυχιατρείο στο Δαφνί καθώς πρέπει με αξιοπρέπεια και σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή να φυλάξουν ασθενείς επικίνδυνους μεν για τη δημόσια υγεία που όμως δεν αναγνωριζονται επικίνδυνοι όταν πρόκειται να αντιμετωπιστούν από τους νοσηλευτές. Η κατάσταση έχει αγγίξει τα όρια του παραλόγου αφού οι υπάλληλοι δεν μπορούν να καλύψουν βάρδιες και να προστατεύσουν τους ασθενείς από τους εαυτούς τους, από άλλους ασθενείς αλλά και το ίδιο το νοσηλευτικό προσωπικό να προστατεύσει την σωματική και ψυχική του ακεραιότητα. Ηδη με επιστολή του προς το υπουργείο υγείας και δικαιοσύνης ο σύλλογος των εργαζομένων τονίζει τα εξής;
Γνωρίζετε καλά ότι κατά πρόδηλη παράβαση της κείμενης Νομοθεσίας, η φύλαξη των ακαταλόγιστων εγκληματιών κατ’ ανάγκην πραγματοποιείται στα δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία, χωρίς να υπάρχει το προβλεπόμενο φυλακτικό προσωπικό και χωρίς να υφίστανται σε αυτά οι ειδικοί χώροι νοσηλείας, με αποτέλεσμα να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η ασφάλεια προσωπικού και ασθενών.
Την Κυριακή 20/9/2015 επικίνδυνος ασθενής που νοσηλεύεται δυνάμει του άρθρου 69 του ΠΚ στο ΨΝΑ «Δαφνί», επιτέθηκε κατά του προσωπικού και έθεσε σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή υπαλλήλου, τον οποίο έπιασε από το λαιμό. Η τραγική εξέλιξη απετράπη με παρέμβαση των συναδέρφων του υπαλλήλου, από άλλα τμήματα.
Τονίζουμε, για μια ακόμη φορά, ότι βρισκόμαστε ενώπιον του παράδοξου και οξύμωρου φαινομένου ασθενείς- κρατούμενοι που έχουν κριθεί από το αρμόδιο δικαστήριο ως επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια, έχοντας διαπράξει αξιόποινες πράξεις, να θεωρούνται εν τοις πράγμασι «ακίνδυνοι» για εργαζομένους, ασθενείς και συνοδούς- γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί λογικά η μη παρουσία φυλακτικού προσωπικού και η παράλειψη διαμόρφωσης ειδικών χώρων νοσηλείας!
Η έννοια της «δημόσιας ασφάλειας» αφορά όλο το κοινωνικό σύνολο και δεν είναι δυνατόν οι σκληρά εργαζόμενοι σε επαχθείς συνθήκες υπάλληλοι των ψυχιατρικών νοσοκομείων, αλλά και οι ιδιαιτέρως ευάλωτοι ψυχιατρικοί ασθενείς να θεωρούνται παιδιά ενός κατώτερου Θεού και να μην κρίνεται επιβεβλημένη η προστασία τους!
Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας, δεν έχει ακόμη γίνει καμία προσπάθεια επίλυσης του πολύ σοβαρού αυτού προβλήματος σε συμμόρφωση με το Νόμο και διαιωνίζεται το απαράδεκτο φαινόμενο να προσέρχονται υπάλληλοι στο χώρο εργασίας τους και αντί να παρέχουν φροντίδα στους ασθενείς, να κινδυνεύουν οι ίδιοι από επιθέσεις νοσηλευόμενων ασθενών, μη γνωρίζοντας αν θα επιστρέψουν σώοι στα σπίτια τους!
Στο άρθρο 72 του Νόμου 3850/2010, προβλέπονται ποινικές κυρώσεις για τις περιπτώσεις παράβασης των διατάξεων για την υγιεινή και ασφάλεια. Στον Ποινικό Κώδικα δε, προβλέπεται το αδίκημα της έκθεσης σε κίνδυνο ζωής.
Επειδή εν προκειμένω είναι και ποινικά κολάσιμη η παράλειψη εφαρμογής της Νομοθεσίας και λήψης πρόσφορων μέτρων για την επαρκή προστασία της ζωής και της υγείας των υπαλλήλων αλλά και των ασθενών.
Επειδή η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο έννομο αγαθό και η προστασία του είναι ανεπίτρεπτο να εγκαταλείπεται στο τυχαίο γεγονός της επέμβασης προσώπων που δεν έχουν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση κατά το Νόμο (συναδέρφων, συνοδών κ.α).
Επειδή κάθε περεταίρω καθυστέρηση διευθέτησης του ζητήματος είναι ακραία επικίνδυνη και είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων και τραγικών εξελίξεων, με ενδεχόμενη απώλεια ανθρώπινης ζωής!
Διαμαρτυρόμαστε για την υφιστάμενη κατάσταση και σας καλούμε όπως- έκαστος στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του- προβείτε στην εφαρμογή των νομοθετικών επιταγών, προτού θρηνήσουμε θύματα, πραγματοποιώντας άμεσα όλες τις απαιτούμενες ενέργειες (κατάλληλα εκπαιδευμένο φυλακτικό προσωπικό, δημιουργία δωματίων κατάλληλα διαμορφωμένων για τη νοσηλεία – φύλαξη επικίνδυνων ασθενών, επαρκή στελέχωση σε νοσηλευτικό προσωπικό κ.α.), για τη διασφάλιση της ζωής εργαζομένων και ασθενών.
Δεδομένου δε, ότι πλέον δεν γίνεται θεωρητική συζήτηση, αλλά βρισκόμαστε ενώπιον άμεσου και παρόντος κινδύνου κατά της ανθρώπινης ζωής, σας δηλώνουμε ότι θα είμαστε σε επαγρύπνηση, στο πλευρό των εργαζομένων και θα είμαστε οι πρώτοι που θα ζητήσουμε την απόδοση ποινικών ευθυνών.
.jpg)
