Χανιώτης που διεκομίσθη στο Νοσοκομείο Χανίων με λεισμανίαση θεραπεύτηκε, αλλά η Δ/νση Δημόσιας Υγείας προειδοποιεί ειδικά όλους όσοι έχουν σκυλιά να λάβουν μέτρα.
Αναλυτικότερα, από την ασθένεια της σπλαχνικης λεισμανίασης (καλλαζάρ) προσεβλήθη Χανιώτης ο οποίος διεκομίσθη στο Νοσοκομείο Χανίων.
Τα συμπτώματα, είχαν παρουσιαστεί πριν από αρκετό καιρό χωρίς να τους δώσει ιδιαίτερη σημασία και έτσι η κατάστασή του κρίθηκε ως ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς η συγκεκριμένη μορφή της νόσου είναι θανατηφόρα.
Ευτυχώς, χάρη στις προσπάθειες των γιατρών, ο ασθενής θεραπεύτηκε και επέστρεψε σπίτι του, αλλά πρέπει ανα τακτά χρονικά διαστήματα να πηγαίνει στο Νοσοκομείο για εξετάσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο συγκεκριμένος, είχε σκυλιά τα οποία όμως δεν τα είχε πάει σε κτηνίατρο για εμβόλια, ούτε ελάμβανε μέτρα προστασίας για τις σκνίπες.
Έτσι και με αφορμή την εμφάνιση μεμονωμένου κρούσματος λεϊσμανίασης στο Νομό Χανίων η Δ/νση Δημόσιας Υγείας της Π.Ε. Χανίων, εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, στην οποία αναφέρονται τα εξής:
«Η Λεϊσμανίαση είναι παρασιτική ασθένεια που οφείλεται σε ενδοκυτταρικό παράσιτο (πρωτόζωο) του γένους leismania (Λεϊσμάνια). Οι πιο κοινές μορφές είναι η σπλαχνική λεϊσμανίαση (καλααζάρ) ,η δερματική λεϊσμανίαση και η βλενοδερματική.
Πως μεταδίδεται η λεϊσμανίαση:
Η Λεϊσμανίαση μεταδίδεται κυρίως με το τσίμπημα μολυσμένων φλεβοτόμων (σκνιπών). Οι σκνίπες μολύνονται όταν τσιμπάνε ένα μολυσμένο ζώο (συνήθως σκύλους ή τρωκτικά), ή και άνθρωπο ανάλογα με το είδος της λεϊσμάνιας.
Οι άνθρωποi πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται την ύπαρξη σκνιπών στο χώρο, επειδή δεν κάνουν σχεδόν κανένα θόρυβο, είναι μικρές (περίπου το 1/3 του μεγέθους των κουνουπιών) και τα τσιμπήματά τους κάποιες φορές μπορεί να περάσουν απαρατήρητα. Τα τσιμπήματα αυτά άλλοτε είναι επώδυνα, αλλά πολλές φορές είναι ανώδυνα.
Οι σκνίπες παρουσιάζουν μεγαλύτερη δραστηριότητα κατά τις απογευματινές και βραδινές ώρες. Ωστόσο τσιμπάνε και οποιαδήποτε ώρα της μέρας εάν κάποιος τις ενοχλήσει (π.χ κατά τη διάρκεια κηπευτικών εργασιών).
Η Ελλάδα θεωρείται ενδημική χώρα για την λεϊσμανίαση, κυρίως με την σπλαχνική μορφή, που απαντάται σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Η δερματική μορφή συναντάται σποραδικά.
Πρόληψη Λεϊσμανίασης
1. Έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία ανθρώπινων κρουσμάτων
2. Λήψη μέτρων ατομικής προστασίας έναντι των διαβιβαστών-σκνιπών
3. Λήψη μέτρων ελέγχου και πρόληψης της νόσου στα ζώα, με :
• Εφαρμογή ειδικών εντομοαπωθητικών προϊόντων (πχ. κολάρων) σε δεσποζόμενους και αδέσποτους σκύλους, ώστε να περιορίζεται η έκθεσή τους σε σκνίπες.
• Τακτικό κτηνιατρικό έλεγχο για την νόσο. Κάθε Απρίλιο (αρχή δραστηριοποίησης των σκνιπών) να εξετάζονται όλα τα σκυλιά για λεϊσμανίαση και κάθε Νοέμβριο (τέλος δραστηριοποίησης των σκνιπών) να γίνεται πάλι εξέταση για λεϊσμανίαση όλων των ζώων.
• Έγκαιρη αντιμετώπιση των άρρωστων ζώων, σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου.
4. Εφαρμογή προγραμμάτων ελέγχου των διαβιβαστών – σκνιπών και μείωσης των εστιών αναπαραγωγής τους.
Οι σκνίπες εναποθέτουν τα αβγά τους σε εστίες πλούσιες σε οργανική ύλη όπως, σωρούς φύλλων, φλοιούς και κουφάλες δέντρων, φράκτες, εγκαταλελειμμένα κτίσματα, ρωγμές σε τοίχους σπιτιών, καταλύματα ζώων και οικιακά απορρίμματα.
H Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας εφιστά την προσοχή του κοινού στην σχολαστική λήψη των μέτρων πρόληψης, διότι η σπλαχνική μορφή της νόσου, εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, είναι δυνητικά θανατηφόρα.»
.jpg)
