Τι συμβαίνει τελικά με τον καρκίνο; Την αλήθεια την ξέρουμε όλοι πλέον και αποτελεί κοινό μυστικό σχετικά με το ότι η χημειοθεραπεία δεν είναι τίποτα παραπάνω από άλλη μια ευκαιρία να πλουτίσουν οι φαρμακοβιομηχανίες, όμως αυτή τη θεωρία έρχονται να μας την επιβεβαιώσουν οι γιατροί που αρνούνται αυτό τον τρόπο ίασης για συγγενείς, φίλους αλλά και για τους εαυτούς τους…
Έρευνα με ερωτηματολόγια και δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να δείχνουν ότι 3 στους 4 γιατρούς και επιστήμονες αρνούνται τη χημειοθεραπεία για τον εαυτό τους, τους συγγενείς τους και τους φίλους τους, λόγω των ολέθριων επιπτώσεων της σε ολόκληρο το σώμα και το ανοσοποιητικό σύστημα και λόγω του εξαιρετικά χαμηλού ποσοστού επιτυχίας της. Μόνο το 2 με 4% των καρκίνων ανταποκρίνονται στη χημειοθεραπεία ή αποδεικνύεται πως επεκτείνουν τη ζωή και η θεραπεία έχει παραλληλιστεί σε όλα τα επίπεδα για κάθε είδος καρκίνου.
Δημοσκοπήσεις πραγματοποιήθηκαν από καταξιωμένους επιστήμονες του Αντικαρκινικού Κέντρου McGill από 118 ιατρούς ειδήμονες στον καρκίνο. Ζήτησαν από τους ιατρούς να φανταστούν ότι έπασχαν από καρκίνο και να επιλέξουν μεταξύ 6 διαφορετικών πειραματικών θεραπειών. Οι ιατροί όχι μόνο αρνήθηκαν τις χημικές επιλογές, αλλά είπαν ότι δε θα επιτρέψουν και σε συγγενείς τους να περάσουν από τη διαδικασία. ΕΕΕ απλή λογική χρειάζεται να αντιληφθείς, ό,τι τα χημικά σε έναν εξασθενισμένο οργανισμό είναι θανατηφόρα.
Οι έρευνες αυτές έχουν μία βαθιά επίδραση στην κοινή γνώμη της χημειοθεραπείας στο μεγαλύτερο μέρος των δυτικών κοινωνιών και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ που χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο περισσότερο από κάθε έθνος στον κόσμο. Η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους ιατρούς επηρεάζει αισθητά και τους ασθενείς και η στροφή προς τις φυσικές θεραπείες αυξάνεται με παρόμοιο ρυθμό σαν τις αρχές της δεκαετίας του 1900 πριν την άνθηση των σύγχρονων μεθόδων ιατρικής, φαρμακευτικής και ακτινοβολίας. Αλλά η ασθένεια δεν είναι μονοδιάστατη.
Ένα αυξημένο επίπεδο τοξικότητας είναι το τελευταίο πράγμα που κάθε άνθρωπος χρειάζεται κατά την καταπολέμηση λοιμώξεων, ασθενειών και πνευμονίας. Οι αυτοάνοσες διαταραχές προκαλούνται κυρίως όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν χημικές ουσίες από τρόφιμα, πόσιμο νερό , εμβόλια μολυσμένα με χημικά, τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και από τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Η χημειοθεραπεία , γεμίζει τον οργανισμό με τοξίνες και οι ιατροί το γνωρίζουν, αλλά επειδή η FDA αποτρέπει παράνομα ιατρούς να προτείνουν βιταμίνες, συμπληρώματα ή υπερτροφές, η χημειοθεραπεία συνεχίζει να συνιστάται.
Ο τρόπος για να νικηθεί ο καρκίνος είναι η αποτοξίνωση του σώματος και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος δίχως να καταστρέφεται περισσότερο από τη χρήση χημικών ουσιών στην προσπάθεια να θεραπευθεί κάποιος όργανο ή να εξαλειφθεί ένας όγκος. Για παράδειγμα εάν κάποιος ηλικιωμένος τραυματιζόταν στο δάχτυλο θα έπρεπε να βουτάει καθημερινά σε μπανιέρα με παγωμένο νερό αναμένοντας να θεραπευτεί το δάχτυλο; Οι ιατροί γνωρίζουν πόσο παράλογη είναι η ιδεολογία της χημειοθεραπείαςαλλά όταν μία κοινωνία στηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της θεραπείας της σε χρόνια φροντίδα τότε οι ιατροί αναγκάζονται να σωπαίνουν ή να αλλάζουν επάγγελμα.
Η χημειοθεραπεία εμφανίζει ελάχιστη επιτυχία σε κοινούς συμπαγείς όγκους που εμφανίζονται στο παχύ έντερο, στους πνεύμονες και στο στήθος όπως τεκμηριώνεται την τελευταία δεκαετία όμως με κάποιο τρόπο οι ιατροί εξακολουθούν να προωθούν τη χημεία σε μία προσπάθεια να τους εξαλείψουν από αυτές τις περιοχές του σώματος. Πάντα θα κάνουν, ό,τι τους διατάζουν οι φαρμακοβιομηχανίες (άλλωστε αυτές τους πληρώνουν και είναι πάρα πολλά τα χρήματα) και οι στοές τους όπου δηλώνουν υποταγή.
Πόσο παράλογο ή σκόπιμα βλακώδες, είναι το γεγονός πως παρότι που το 75% των ειδικών –που ξέρουν- αρνείται τη χημειοθεραπεία για τους ίδιους και τους συγγενείς, την ορίζουν όμως για το 75% των ασθενών τους;
Στην καλύτερη περίπτωση η χημειοθεραπεία θα πρέπει να θεωρείται ως ακραία εναλλακτική σε απέλπιδα στάδια της ασθένειας, αλλά η για πάνω από 70 έτη αλλοπαθητική ιατρική έχει διαστρεβλώσει την αντίληψη του κόσμου για την σωστή ιατρική, οπότε εάν κάποιος έχει καρκίνο και ο ιατρός πει τι πρέπει να γίνει, τότε θα πρέπει να τον ρωτήσετε αν αυτός, θα έκανε το ίδιο πράγμα για τους φίλους του ή την οικογένειά του. Αυτό έχει εφαρμογή σε κάθε ιατρική γνωμάτευση. Η ζημιά από τα χημικά είναι μεγαλύτερη απ όσο μπορούμε αν σκεφτούμε.
Πηγή : eReportaz
.jpg)
