Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας είναι μια σπάνια, απειλητική για τη ζωή νόσος. Στη χώρα μας, όπως και σε όλο τον προηγμένο κόσμο, ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας είναι η πρώτη αιτία θανάτου στα παιδιά, μετά τα ατυχήματα.
Στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας δεν υπάρχει πρόληψη!
Ωστόσο η έγκαιρη διάγνωση και η ενδεδειγμένη ιατρική φροντίδα, οδηγούν σε ίαση τα περισσότερα παιδιά.
Αριθμοί
- Στην Ευρώπη νοσούν κάθε χρόνο 15.000 παιδιά και 20.000 έφηβοι 15-24 χρονών.
- Από αυτούς, 20 παιδιά και έφηβοι πεθαίνουν από καρκίνο κάθε μέρα.
- Συνολικά στην Ευρώπη υπολογίζεται ότι 300.000 – 500.000 κάτοικοι έχουν ιαθεί.
- Ένας στους 1000 ενήλικες άνω των 20 χρονών, έχει ιαθεί από καρκίνο παιδικής ηλικίας.
- Στον κόσμο νοσούν κάθε χρόνο 300.000 παιδιά από τα οποία μόνο το 20% έχει πρόσβαση σε διάγνωση και θεραπεία.
- 1 παιδί κάθε 600 γεννήσεις θα αναπτύξει καρκίνο πριν τα 20 του χρόνια
Φλόγα Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Καρκίνο
Ποιοί είμαστε, γιατί ζητούμε την ηθική και οικονομική υποστήριξη σας
Είμαστε μια αλήθεια και μια πραγματικότητα, που κινείται και κυκλοφορεί ανάμεσα σας. Η στιγμή της διάγνωσης του καρκίνου στο παιδί μας, σταμάτησε το χρόνο για εμάς. Η είδηση μπήκε σαν αερικό στο σπιτικό μας και σκέπασε τη ζωή μας. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες ανυπέρβλητες.
Το ασφαλιστικό ταμείο μας δεν δικαιολογεί άδεια από την εργασία μας διότι δεν νοσούμε εμείς, αλλά το παιδί μας. Αν κατοικούμε στην περιφέρεια, η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Πρέπει να αλλάξουμε πόλη για 1-2 χρόνια. Είναι και οι πρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις και το παραϊατρικό υλικό που δεν καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Το καθημερινό πήγαινε έλα στο νοσοκομείο και τα πρόσθετα παιχνίδια που πρέπει να ξεγελάσουν τις επίπονες ιατρικές πράξεις. Είναι τα άλλα μας παιδιά που έμειναν μόνα τους στο σπίτι, οι συνεχείς απουσίες στο σχολείο, όλα τα σχέδια που έμειναν στη μέση. Οι ατελείωτες νύχτες δίπλα στο κρεβάτι του παιδιού μας, τα μαλλιά που πέφτουν, οι παρενέργειες της θεραπείας που πληθαίνουν. Πώς να το εξηγήσουμε στο παιδί όταν και εμείς οι ίδιοι τρομάζουμε;
Είναι η αγωνία μας να κάνουμε το καλύτερο, η ανασφάλεια μας εάν στη χώρα μας γίνονται όλα εξίσου καλά, όπως στην Ευρώπη ή στην Αμερική.
.jpg)
