Ο εορτασμός της πρώτης ημέρας που είναι αφιερωμένη στη θυσία του διασώστη και στους ήρωες διασώστες του ΕΚΑΒ οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στην πρώτη γραμμή του καθήκοντος ξεκίνησε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη τους, μέσα στην αίθουσα που φέρει το όνομα της ηρωίδας γιατρού Σοφίας Μπεφόν αλλά συνεχίστηκε με λεκτικές κόντρες ανάμεσα στους εργαζομένους και τον υπουργό Υγείας. Μετά τις πτώσεις τριών ελικοπτέρων, το 2001, το 2002 και το 2003, που κόστισαν τη ζωή σε 13 διασώστες και άλλες απώλειες κατά την εκτέλεση του καθήκοντος και την παροχή βοήθειας στους συνανθρώπους μας που κιδυνεύουν, το ΕΚΑΒ βρίσκεται σε εκείνο το κομβικό σημείο που πρέπει να εσυγχρονιστεί και να αναδιοργανωθεί. Και ενώ ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας απέτιε φόρο τιμής στους νεκρούς διασώστες και ο αναπληρωτής υπουργός ΥγείαςΒασίλης Κοντοζαμάνης εξηγούσε πως “με την ενδωματωση του ΕΚΕΠΥ (Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας) στο ΕΚΑΒ και των ΤΕΠ (τμήματα επειγόντων περισταστικών) θα δημιουργηθεί ένα αυτόνομο σύστημα προνοσοκομειακής φροντίδα υγείας, υλοποιώντας έτσι τις δεσμευσεις της Κυβέρνησης Μητσοτάκη πως στο επίκεντρο των προσπαθειών θα βρίσκεται πάντα ο ανθρωπος σε ανάγκη”, οι εργαζόμενοι ξεσπούσαν στις συγκινησιακά φορτισμένες ομιλίες τους. Ξεσπούσαν, ζητώντας προσλήψεις προσωπικού, κυρίως νοσηλευτών καθώς πλέον το ΕΚΑΒ διαθέτει μόνο 32 νοσηλευτές πανελλαδικά και νέα ασθενοφόρα για τον στόλο αφού δεν επαρκούν ο δωρεές του Ιδύματος Σταύρος Νιάρχος. Στόλο νέων οχημάτων με τη συντήρησή του, εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου, νομική θωράκιση, τη δυνατότητα να χορηγούν φάρκακα νομίμως και όχι παράνομα αλλά ωθούμενοι από την συνείδησή τους για να σώσουν μια ζωή που κινδυνεύει, όπως το να μπορούν να χορηγήσουν ενέσεις αδρελαλίνης στο αναφυλακτικό σοκ και αντίδοτα σε ναρκομανείς που έχουν κανει χρήση οποιοειδών ζήτησαν ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Γιώργος Μαθιόπουλος και ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Εργαζομένων Χρήστος Αγγελίδης. Όλοι οι ομιλητές τόνισαν πως για να γυρίσει σελίδα το ΕΚΑΒ στη νέα εποχή πρέπει να τροποποηθεί το άρθρο 1 του οργανισμού και να συμπεριληφθεί σαν υπηρεσία εκτακτης ανάγκης, ώστε να μην εγκλωβίζεται στην δημοσιοϋπαλληλική γραφειοκρατεία και νοοτροπία που απαιτεί οι προσλήψεις να γίνονται μετά από αποχωρήσεις (για σύνταξη). Όπως υπογράμμισε ο διασώστης νοσηλευτής Αθανάσιος Χατζής, “στο ΕΚΑΒ δεν είμαστε Δημόσιοι Υπάλληλοι αλλά Δημόσιοι Λειτουργοί” , ενώ τα θερμά χειροκροτήματα διέκοψε το παράπονο της οικογένειας Φερεντίνου, που μετά τον χαμό του διασώστη πατέρα, ο 22χρονος γιος Αλέξανδρος έκανε αίτηση στο ΕΚΑΒ κι απορρίφθηκε. Στην φωτογραφία ο νεαρός Αλέξανδρος που επιθυμεί να υπηρετήσει στο ΕΚΑΒ τιμώντας τη μνήμη του πατερα του, εδώ με τη μητέρα του, και ζητώντας τα παιδιά των χαμένων διασωστών να μπορού να προσλαμβάνονται ή έστω να παίρνουν επιλέον μόρια.