Η ταυτόχρονη χορήγηση δύο υπαρχόντων, διαφορετικών φαρμακευτικών αγωγών για την πολιομυελίτιδα μπορεί να είναι η οριστική απάντηση που αναζητάει εδώ και χρόνια η παγκόσμια ιατρική κοινότητα για την εξάλειψη της ασθένειας, σύμφωνα με έρευνα που έγινε στην Ινδία.
Μάλιστα ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακοίνωσε ότι τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Science, είναι «ιστορικής σημασίας».
Η βασική και πιο οικονομικά αποδοτική μέθοδος αντιμετώπισης της πολιομυελίτιδας είναι η χορήγηση από το στόμα ενός φαρμάκου, το οποίο βοηθάει τον πεπτικό σωλήνα του ατόμου να μειώσει την επίδραση του ιού στον οργανισμό.
Υπάρχει και μια δεύτερη μέθοδος, η οποία προβλέπει την χορήγηση ενός φαρμάκου με ένεση και η δραστική ουσία μεταφέρεται σε όλο το σώμα μέσω του αίματος.
Ωστόσο, οι γεωγραφικές και άλλες ιδιαιτερότητες των περιοχών που μαστίζονται από την πολιομυελίτιδα (κυρίως σε Νιγηρία, Αφγανιστάν και Πακιστάν) σηκώνουν εμπόδια στην δυνατότητα των υγειονομικών υπηρεσιών (εγχώριων και διεθνών) να φτάσουν στα παιδιά που πάσχουν από την ασθένεια και να τους προσφέρουν την κατάλληλη αγωγή.
Επίσης, πιστεύεται ότι άλλες μολύνσεις σε άτομα που ασθενούν με πολιομυελίτιδα, επηρεάζουν αρνητικά τον τρόπο που το εμβόλιο λειτουργεί στον οργανισμό.
Η λύση είναι ο πολλαπλός εμβολιασμός. Στο πλαίσιο της επιτυχημένης εκστρατείας εξάλειψης της πολιομυελίτιδας στην Ινδία, ορισμένα παιδιά έλαβαν 30 δόσεις του εμβολίου από την ηλικία των πέντε ετών.
Οι δοκιμές αυτές στην Ινδία έδειξαν ότι χρησιμοποιώντας μια ένεση με τον αδρανοποιημένο ιό της πολιομυελίτιδας ταυτόχρονα με το φάρμακο που λαμβάνεται από το στόμα, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.
Σύμφωνα με τον δρ Bruce Aylward, εκ των επικεφαλής του ΠΟΥ στην μάχη κατά της πολιομυελίτιδας, «αυτή έρευνα (στην Ινδία) έχει φέρει επανάσταση στην κατανόησή μας για το εμβόλιο της ασθένειας και τον τρόπο που πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε για να την εξαλείψουμε».
Ωστόσο, η μεγαλύτερη πρόκληση στην εξάλειψη της ασθένειας, δεν είναι η επιλογή του εμβολίου, αλλά το να φτάσει η αγωγή αυτή στα παιδιά που ζουν σε περιοχές οι οποίες μαστίζονται από συγκρούσεις. Τα ζητήματα ασφαλείας σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να είναι τεράστια και τα προγράμματα εμβολιασμού έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ακόμη και ως πολιτικό όπλο.