Προσεκτική χρήση της μετφορμίνης σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Υπόβαθρο

Η μετφορμίνη συνιστάται ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, η χρήση αυτού του φαρμάκου αντενδείκνυται σε άτομα με ανεπαρκή νεφρική λειτουργία, λόγω του αντιληπτού κινδύνου γαλακτικής οξέωσης. Οι αποδείξεις τώρα υποστηρίζουν την προσεκτική χρήση της μετφορμίνης σε άτομα με ήπια έως μέτρια χρόνια νεφρική νόσο.

Ωστόσο, λείπουν οι μελέτες που εξετάζουν τη χρήση της μετφορμίνης σε ασθενείς με προχωρημένη χρόνια νεφρική νόσο. Στόχος μας ήταν να αξιολογήσουμε την ασφάλεια της μετφορμίνης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και προχωρημένη χρόνια νεφρική νόσο (σταδίου περίπου 5).

Μέθοδοι

Διεξήγαμε μια αναδρομική, παρατηρητική μελέτη κοόρτων ασθενών με διαβήτη τύπου 2, οι οποίοι είχαν εγγραφεί προοπτικά στην ερευνητική βάση δεδομένων της εθνικής ασφάλισης υγείας της Ταϊβάν, από την 1η Ιανουαρίου 2000 έως τις 30 Ιουνίου 2009 και λάβαμε δεδομένα παρακολούθησης έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009. Συμπεριλάβαμε άτομα με συγκέντρωση κρεατινίνης ορού άνω των 530 μmol/L, η οποία είναι περίπου ισοδύναμη με χρόνια νεφρική νόσο σταδίου 5. Από ένα συνεχόμενο δείγμα 12.350 ασθενών με διαβήτη τύπου 2 και χρόνια νεφρική νόσο, 1.005 χρησιμοποίησαν μετφορμίνη και 11.345 ήταν μη χρήστες. Αντιστοιχίσαμε χρήστες και μη χρήστες μετφορμίνης με βαθμολογία επιρρέπειας σε αναλογία 1:3. Το πρωτεύον καταληκτικό μας σημείο ήταν η θνησιμότητα από κάθε αιτία.

Ευρήματα

Αντιστοιχίστηκαν 813 χρήστες μετφορμίνης με βαθμολογία επιρρέπειας με 2.439 μη χρήστες. Οι δύο ομάδες ασθενών δεν διέφεραν σημαντικά με βάση 30 κοινωνικοοικονομικές και κλινικές μεταβλητές στην αρχική εξέταση (βάση αναφοράς). Η διάμεση παρακολούθηση στην κοόρτη που αντιστοιχίστηκε ήταν 2·1 χρόνια (εύρος 0·3 – 9·8). Η θνησιμότητα από κάθε αιτία αναφέρθηκε σε 434 (53%) από 813 χρήστες μετφορμίνης και 1.012 (41%) από 2.439 μη χρήστες. Μετά από μια πολυπαραγοντική προσαρμογή, η χρήση της μετφορμίνης ήταν ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου θνησιμότητας (προσαρμοσμένος λόγος κινδύνου 1·35, 95% ΔΕ 1·20 – 1·51, p<0·0001). Ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας ήταν δοσοεξαρτώμενος και σταθερός σε όλες τις αναλύσεις υποομάδων. Ωστόσο, η χρήση της μετφορμίνης σε σύγκριση με τη μη χρήση συσχετίστηκε με υψηλότερο, αλλά μη σημαντικό κίνδυνο μεταβολικής οξέωσης (1·6 έναντι 1·3 συμβαμάτων ανά 100 ασθενείς-έτη, προσαρμοσμένος λόγος κινδύνου 1·30, 95% ΔΕ 0·88 – 1·93, p=0·19).

Ερμηνεία

Η χρήση της μετφορμίνης σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 και συγκέντρωση κρεατινίνης ορού υψηλότερη από 530 μmol/L συσχετίζεται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αίτιο, σε σύγκριση με τους μη χρήστες. Η χρήση της μετφορμίνης δεν πρέπει να ενθαρρύνεται σε αυτή την ομάδα ασθενών.